[question] Ligasons entre las consonantas a l'oral

Adieusiatz,

Vos vòli pausar una question un pauc tecnica que pertòca la lenga parlada. Ai aprés dins mos corses de lingüistica e legit endacòm mai dins mantun metòde (la gramatica d'Alibèrt compresa) que las consonantas oclusivas (t,d,p,c) o los grops consonantics ch [tch], tz [ts], g final [tch] s'assimilan o s'escafan segon lo parlar quand se tròban en ligason amb una consonanta. Pasmens, me sembla que l'ausisca pas o pas gaire a l'oral. Vist qu'ai pas un parlar coma referéncia e qu'ai causit d'emplegar un occitan lengadocian mais o mens central, me pausi sovent la question. Al nivèl fonetic, sabi que lo lengadocian (central/occidental) pòt pas aver mai de 2 consonantas que se seguisson.

Es vertat pel plural dels mots que s'acaban per una consonanta : los cats [kats] /los cats negres [kan négrés], de còps que i a [de cok ké y a].

Per las formas verbalas, dins los parlars que realizan la segonda persona del plural d'èsser en [sèts] (coma lo de Tolosa), normalament podèm pas aver : "sètz passats" [sèts passats] que cal realizar en [sè(p) passats]. "Sètz d'aquí" se deuriá realizar [sè(d) d'aquí]. Es parièr per "una nuèch d'estiu" que se deu dire normalament [uno nuè(d) d'éstiou] e non pas [uno nuètch d'estiou] o "lo puèg que se quilha ailà" [lou puè(c) que se qui(l)yo]. Idem per "ai fach la cosina" [ay fa(l) la couzino] (e non [ay fach la couzino]). Sabi qu'aquelas realizacions son correctas, los libres de gramatica ne parlan, mas esiti sovent de o dire a l'oral, me sembla qu'aquò va geinar a la compreneson de la frasa. Mai que mai, me sembla qu'aquelas ligasons son condicionadas pel ritme de la frasa. Las ausissi pas sovent en cò dels autres locutors donc fin finala me demandi s'aquò se fa de verai.

A Montpelhièr, per la segonda persona del plural, se pòt defugir la question, en realizar "tz" en [s] coma en lengadocian oriental (la question se pausa encara per las realizacions en [tch]) mas cossí aquò fonciona dins los autres parlars ? Per exemple, cossí fasètz dins lo parlar tolosenc ? Las fasètz las ligasons ? Cossí fan los locutors naturals ?

Vos mercegi !

Vertat que a l'orau, i a pas doas consonantas de seguida. Quand un a l'abituda de parlar viste, sovent un fai tombar la darriera consona. Question de fluiditat. Sabe pas se quò s'explica totjorn plan dau punt de vuda de la linguistica, per contra.

Io l'ai auvit chas daus vielhs locutors, mai que chas lo noveus, que lur parlar faculteenc un pauc sintetic pren pas en compte quelas variacions (e que destachen totas las silabas, au risc de se far tustar dos gropes de consonantas). Mas io, quo es mai dins lo lengadòc frontalier, au centre de l'espaci sabe pas tròp.

En besierenc dirai la mèma causa que Danís, los vielhs locutors escafon las cosonantas doblas, màs s'ausís "de kots que io" per de còps que i a e "sés d'aqui" per setz d'aqui, de segur es pas une règla e lo mai sovent i a assimilacion per lo resta dels exemples.

Compreni pas res a las vòstras històrias de consonantas oclusivas e patin cofin (soi completament pèc en linguistica), pasmens me sembla qu'a l'entorn de Tolosa se diria "de kots que i a" o meme "de kos que ia", "sés d'aqui", "uno nuièït/nèït d'estiou", "èi faït/fèït la cousino", "laï persounos", "leï gousses/kas", "le pech que se quilho"... Enfin, disi aquò de memòria doncas de verificar. Sustot qu'a Besançon (ont demòri pel moment) se ditz pas brica atal. Estranh, non?

Mercés per las vòstras responsas !

Benlèu que lo grop "tz" se pronóncia [s] a Tolosa davant una consonanta ?? Aquò permetriá de far una ligason sens tustada de consonantas.

guigui a écrit:Sustot qu'a Besançon (ont demòri pel moment) se ditz pas brica atal. Estranh, non?

Oh ... Siás a Besac ! Quin azard ... ! Saluda ma capitala per ieu !