question sus la grafia

i a quicom que me truca, es los mots que s'acaban per ament coma urosament o departament. Aquo se prononcia omen (urousoment, departomen). Alavetz perque om escriu ament ???

Damandariá plan a Alibert...mas es mòrt !
Non, mai seriosament, pense que la realisacion es pas tant evidenta qu'aquò, i a ben daus cantons ente se prononcia Ament e en latin mai en medievau era desjá A.
Puei i a tot parier una diferencia entre un "ò", a l'ensard "pòrta" e "autrAment", quo es pas completament un O, 'quò sembla mai a una realisacion de "A" de fin de mot, coma "vachA". Apres, se tu voles tornar grafiar "porto", "vacho", "autroment", te geina pas, mas Tonton Sumien vai pas esser d'acòrd !

Deman anirai a l'ataüt d'Alibert e farai del esperitisme per poder comunicar amb el, es pas lenc de mon ostal, cresi qu'es a Bram.

Adiu Guilhèm, te n'anes pas pegar l'aurelha sul tombèl del Alibert : la responsa es dins la biblia (es a dire : la Gramatica Occitana Segon los Parlars Lengadocian, pagina 16)

<< A atòn deu sempre èsser representat per a quina que siá sa valor. (...) A intertonic dins los advèrbis en -ament, los noms en -ament, los mots sentis coma compausats s'assordís en (o) levat del Bes., Cev., Montp. e Gav. (...) La lenga escrita deu restablir sempre a atòn : ròdament, frescament (etc) >>

Es dich !

merci plan

Qu'ei hèra simple. Los advèrbis en -ament que son bastit en partint deu feminin de l'adjectiu correpondent:
uros-urosa-urosament
aute (autre)-auta (autre) -autament (autrament)
simple-simpla-simplament
etc............

Aquiu qu'as la rason deu perqué e s'escriu dab un "a". Après, com aqueth "a" ei après l'accent tonic au feminin e que's prononcia [oe] o [o], que's prononcia tanben atau dens l'advèrbi.

Pertocant los noms comuns com "departament", qui ne sèi pas se vien d'un adjectiu ("departa"?) -que m'estonaré- que pensi que la prononciacion deu "a" en [oe] o [o] ei influenciada peus advèrbis capsus citats. Mes que'm pòdi enganar.

Oèi, mas de tot biais l'assordiment del a en (o) es luènh d'èsser general. Me remembri quora apreniai l'occitan a la salça vivaro-aupenca, e que diguèri a ma tanta carcinòla : "la tchamisa es subre la tchadièira"
"E ?! Nautres disèm : la comisa, la codièra !"

E solide que cal pas dire "anes pas te pegar", que se dis "te n'anes pas pegar" !
Ai corregit davant que l'Alibert se vire sus son liech de peira (Far un fum de fautas empacha pas d'èsser poèta de còps que i a)