Transmetre l'occitan a l'ostau

Romegaire a écrit:

savètz lo temps que fau ais enfants d'occitanistas per ausar parlar patois sensa complexe

per ço qu'es dels complexe, amic Yellow, pensi pas que siaguèsse una especialitat dels enfants d'occitanistas. Cadun ailàs en temps que locutor d'aquela lenga rebala la seuna part de complexes... Coneissi pas deguns occitanista, filh d'occitanista o tot simplament occitanofon qu'utilize l'occitan coma una lenga "normala".

Es verai que per un fube d'enfants d'occitanistas li a complexe a un moment ò a un autre. Es verai tanben qu'es ren una especialitat "occitanista"!
Leis enfants d'occitanistas an per 9/10 lo francés coma lenga mairala, l'escòla es lo remèdi de bòna consciéncia per lei familhas, es ailà que s'afòrte, e de còps si comença la conoissença de l'occitan.
Lo complexe ven qu'aquelei locutors son estrangiers a una practica naturala, espontanèa de la lenga.
Aquí subre, fa gaire mestier d'acairar cu que siegue, aquò bòn foguèt fach, tant coma aquò marrit, adobarem pas leis errors dei generaciens passadas.

L'important encuèi mi sembla es de saupre çò que cadun farem (ò fasèm) coma "transmetors" potenciaus de la lenga, e coma va farem (fasèm).
La qualitat, e aicí tornam au subjèct, li podrem pas passar a costat, qu'es gatge de naturau e de normalitat per l'occitan de deman, cu va refusa refusa de donar un avenir a la lenga.
Es encar' temps de restacar la caravana, tot es a posita.

Despassar nòstrei complexes e lei complexes passats, far cadun de l'occitan, per aquelei que faràn de dròlles, la lenga de l'ostau (basta d'un parent sus dos), es lo solet remèdi, restablir una transmissien familhala VERTADIERA per aver deman mai de locutors naturaus vertadiers.
De tot segur, es un bèu trabalh, mas nos mete fàcia a nòstrei responsabilitats.

Grègo?

Anem m'an vau faire encara d'amic çaquelà me lanci, i'a d'unes dacòses que compreni pas dins los prepaus de Bojarron :

1/ reconeis que per un drole d'occitanISTE las causas son malaisida (encara que aquò se discutis, quitament se los occitanISTES me desagradan, cresi pas qu'aguesson una malautia genetica degenerescenta, a mai te dirai que dempuei un parel d'anadas ai connegut gojat e gojatas d'occitanISTES que tenon un brave recul (podria quitament en dire un o dos que me soi a mantunes còps escorniflar amb lo paire o la maire e que se qualqu'un toca al filh o a la filha, caldra que me passese dessus abanç (causa que quitament se soi pas qualqu'un de violent, es pas aisida) a mai trapi que fas dins la generalisacion.

2/ A mai, sias de diser que d'un cert cant, los droles d'occitanISTES an de mau de parlar la lenga
e de l'autre cant que cal aver lo costat militant de transmetre la lenga....es que seria pas un biais de faire occitanISTE que risca de faire los meteisses gastes?

3/ Al nivel de l'escola, per l'aver constatat sul terrenh (aprep fau lo jornaliste pas l'ensenhaire) lo probleme es que del temps dels nòstre gran, òm podia pas parlar pates dins la classa, mas dins la cor, era la lenga naturala de comunicacion, a d'ara es l'encontrari (en escòla bilingua o en calandretas, fòrça sovent los droles parlon occitan en classa, francès dins la cor)

4/ A mai, los occitanISTES boton tan lo det sus l'importencia de servar las particularitats dialectalas (causa que per ieu se far de biais naturau) que de ço qu'en sabi, se pren doas calandretas de dos airals dialectals d'Occitania dispariers, los gojats, al luòc de s'escambiar paraulas (me diras, pareis qu'es pescat, i'a plan de monde per me reprochar a ieu de mesclar los dialectes) van leu tornar passar al frances.

5/ Vos vesi parlar de normalitat de la lenga....bravei amics, es una question de vista personala de cadun, ta ieu l'occitan es una lenga normala, l'emplegui per parlar de tot, l'emplegui a l'enveja, segon l'ambient, l'enveja que me sentissi parli francés o occitan (o inglès o doas o tres autras lengas que coneissi), quora parli occitan fau aquò d'un biais normau, jogi pas un personatge, preni pas l'accent que tendria lo meu gran per faire "tentic" (benleu per de que lo meu gran ten lo meteis accent en français e en occitan, se vos convida de beure l'aperitiu, vos prepausara un "Biski" coma ieu sabi diser Whisky dins las autras lengas, preni pas la pena de diser Biski en lenga nòstra), soi naturau e commenci pas de me desencusar de parlar la lenga (a mai la meuna atituda cambia pas que siaguesse coma animator de radio o coma festaire o militant, soi lo meteis dins totas las lengas) e enfin, se me trapi dins una serada, la primiera de las causas que fau es pas de cercar monde occitanofons, soi pas un "junkie que cerca la seuna dòsa" (me diras aprep teni l'astre de viure al pais e de poder emplegar la lenga quora lo vòli)

Acabarai per una pensada Cedriciana : tant que de s'alongar sus un divan, pensi que val melhor faire la branguiere, fintar un film o punchar un brave còp, que non pas faire trop d'auto-analisi, de còps far de ben, a dòsas bravas pòt esser dangeros (me desencusi adjudant Danis, me vas pas acusar d'esser freule a 9 oras del matin, teni pas cada jorn Verdier d'entrevistar dos oras aprep, vesetz fanton que podi esser pieger dins la meuna revirada "Champomi")

Amistats

Cedric

Trantalhavi de ti respòndre tant vesi pas lo liame entre teis arguments e mon messatge, va farai en quauquei linhas...

- Quora parli de problèma de transmissien que si fa gaire, e d'acairar degun, parles de "malautia genetica degenerescenta".

- Quora disi que lo complexe es ren una especialitat occitanista, dises "fas dins la generalisacion".

- Quora parli de cambiar de dralha per afortir una transmissien vertadiera a l'ostau, parles de "tornar far los meteisses gastes".

- Sus lei particularitats dialectalas, au dintre de calandreta ò onte que siegue...es fora subjèct.

- Parles d'aver l'occitan coma lenga naturala... hmm... parlavi pas de çò qu'èra justament necite per aver l'occitan coma lenga naturala?

- Tocant "l'accent", l'autenticitat etc, foguèt vist dins "qualitat de la lenga"... Avançarem pas en faguent de lònga de pas en rèire.

- Tocant lo fach de jugar un personatge... demandarai a Gerard Miller se vei lo liame emb çò qu'ai dich, que ieu vesi pas.

Acabarai per una pensada tanben, en jamai analisant lei problèmas, en jamai si donant d'amiras, avançam gaire, e reprodusèm leis errors, de lònga.
La normalitat passa per quauqua ren de normau, parlar ai dròlles (qu'es lo subjèct) en occitan...


P.S: Questien dau jorn: Lei RG ti pagan per èstre còntra tot e totei, dins l'interès dau francés bessai...?

Bojarron a écrit:

P.S: Questien dau jorn: Lei RG ti pagan per èstre còntra tot e totei, dins l'interès dau francés bessai...?

Non, fai aquò agratis per afogament....

Adiu Cedric ! Te descadenas ara !

joan_cavalier a écrit:Acabarai per una pensada Cedriciana : tant que de s'alongar sus un divan, pensi que val melhor faire la branguiere, fintar un film o punchar un brave còp, que non pas faire trop d'auto-analisi, de còps far de ben, a dòsas bravas pòt esser dangeros

A l'encòp, aqueste obsecion dels occitanISTES ecsond benlèu una nafra prigonda. Un traumatisme ancian ? Deurias ne parlar.

LaurençD a écrit:Adiu Cedric ! Te descadenas ara !

joan_cavalier a écrit:Acabarai per una pensada Cedriciana : tant que de s'alongar sus un divan, pensi que val melhor faire la branguiere, fintar un film o punchar un brave còp, que non pas faire trop d'auto-analisi, de còps far de ben, a dòsas bravas pòt esser dangeros

A l'encòp, aqueste obsecion dels occitanISTES ecsond benlèu una nafra prigonda. Un traumatisme ancian ? Deurias ne parlar.

Pensi que faudriá metre en plaça un prèmi de l'accien occitanISTA de l'annada e donar la presidéncia de la jurada a Cedric.

Lei productors d'Aigardent si ne'n fretan ja lei mans.

L'idea m'agrada...

Jo ne diserèi pas qu'ua causa: occitanISTA!!!!

Bojarron a écrit:

Romegaire a écrit:

savètz lo temps que fau ais enfants d'occitanistas per ausar parlar patois sensa complexe

per ço qu'es dels complexe, amic Yellow, pensi pas que siaguèsse una especialitat dels enfants d'occitanistas. Cadun ailàs en temps que locutor d'aquela lenga rebala la seuna part de complexes... Coneissi pas deguns occitanista, filh d'occitanista o tot simplament occitanofon qu'utilize l'occitan coma una lenga "normala".

Es verai que per un fube d'enfants d'occitanistas li a complexe a un moment ò a un autre. Es verai tanben qu'es ren una especialitat "occitanista"!
Leis enfants d'occitanistas an per 9/10 lo francés coma lenga mairala, l'escòla es lo remèdi de bòna consciéncia per lei familhas, es ailà que s'afòrte, e de còps si comença la conoissença de l'occitan.
Lo complexe constatat es aqueu d'un locutor en chancèla linguistica, estrangier a la practica naturala, espontanèa de la lenga.
Aquí subre, fa gaire mestier d'acairar cu que siegue, aquò bòn foguèt fach, tant coma aquò marrit, adobarem pas leis errors dei generaciens passadas.

L'important encuèi mi sembla es de saupre çò que cadun farem (ò fasèm) coma "transmetors" potenciaus de la lenga, e coma va farem (fasèm).
La qualitat, e aicí tornam au subjèct, li podrem pas passar a costat, qu'es gatge de naturau e de normalitat per l'occitan de deman, cu va refusa refusa de donar un avenir a la lenga.
Es encar' temps de restacar la caravana, tot es a posita.

Despassar nòstrei complexes e lei complexes passats, far cadun de l'occitan, per aquelei que faràn de dròlles, la lenga de l'ostau (basta d'un parent sus dos), es lo solet remèdi, restablir una transmissien familhala VERTADIERA per aver deman mai de locutors naturaus vertadiers.
De tot segur, es un bèu trabalh, mas nos mete fàcia a nòstrei responsabilitats.

Grègo?

Ara fau faire de pichons ! Ven a tu de començar !

Exista tanben la risca, s'es ja vist per n'aver parlat ambé d'enfants d'occitanistes, d'un rejet (?) de l'occitan, qu'es vist coma la lenga dau paire (ò de la maire) e de son deliri militant (e voei !).
Fau ben pensar qu'ai pichons li agrada mai que mai èstre coma lei colègas de l'escòla. E pas una bèstias curiosa que si plega au desiri de papà e mamà. L'interés per la lenga ven après aqueleis annadas de joventut, quora pren consciéncia de sa particularitat e que s'avisa que pòu èstre una fònt de riquessa. Mai aquò capita pas per totei, de ben segur.
A rapòrt de calandreta, l'a tanben lo fach que l'occitan es la lenga dei mestres e pas aquela dei colègas. Aguèri trabalhat au collègi de Grabèls e lei pichons asiravan l'occitan de còp.
Un jorn mi faguèt un pichon que li parlavi en occitan dins la cort :"ah non ! On est pas en classe ! On parle pas occitan !" ò quaucaren dau mesme biais. E, sensa donar lo nom, es d'una familha fòrça importanta dins lo mitan occitaniste.
E es pas una critica de Calandreta, que sa tòca es interessanta mai fòrça malaisida de metre en plaça. Es vengut tròp grand tròp lèu malurosament.
En fòra de l'educacien, lei pichons an un contact maigrostèu ambé l'occitan, subretot dins lei vilas ò vilassas.
Fa que perdon fòrça lèu la lenga un còp dins la vida vidanta.
Es per aquò que faudriá investir tot un domèni d'accien sociala. Ambé la risca que l'occitan vengue la lenga d'una comunautat demest leis autras (çò que seriá, per quant a ieu, una error grevissima).

Es puei una questien complicada, què, que siam pas lei promiers de si l'aver pausada. E pensi que sarem pas lei darriers nimai.

D'aise! m'entraini

Verai qu'emb d' adolescentàs bessai pausarà problèma un jorn ò l'autre... foguèsse qu'emb l'occitan! Va fan parier emb lo francés estandard (ò de l'ostau), es ren per aquò que parlan "joine" a 30 ans.
Au manco transmesa a l'ostau, l'auràn, e naturalament. Que se s'apielam soncament sus l'escòla nautres ja locutors...es pecat. Per conoisser de joines locutors naturaus, si sente una diferéncia giganta.
La tòca es pas bèu promier de ne far de militants, mas ja de locutors normaus, lo demai vendrà après coma dises, per cas.

Per lo rapòrt ai collègas, ma fista, depende. Coma que siegue aviáu d'immigrats de la segonda generacien de mantei país en classa emb ieu, que parlavan correntament la lenga d'origina, parlada a l'ostau, sensa ges de problèma existenciau

Lo jorn que cada militant occitan (e pas 1/50) transmetrà la lenga d'un biais normau, valent a dire a l'ostau, crèsi qu'aurem capitat quauqua ren.

anem, m'anetz diser que ten pas rapòrt amb la choucroute... çaquelà ai remarcat tanben qu'un fum de droles de Calandreta parlon pas mai la lenga un còp Calandreta acabat aprenon l'occitan sabon pas per de que (o a l'ara coma lo disia Matieu C, es per de que lo paire e/o la maire son occitanISTES, se fargan pas forçadament un viscut, de causas agradiblas de se rebrembar ligadas a la lenga...

Coma ai respondut dins un autre messatge a Tiston sus lo nivel de còr de lenga, per de que nosautres, que tenem aici mentre anem 17 e 38 dirai (sabi que me vau faire tustar dessus mas bon) nos interessem a una lenga que per certs de nosautres cal tornar montar als grans per l'ausir...per de que nos parla, nos bremba sentits, personas a las qualas erem ligadas e que son pas mai ara, causas risolieras tanben qu'avem viscudas...

Pensi que l'occitan es quicòm de naturau, deu venir de biais naturau, ieu vos dirai que quora meni una amiga de Nantes (que a mai a agut braves problemes a l'escola e que doncas ten ja de mau de s'esprimir en frances) a un concert de Lou Seriol, que vesi Dado e Ste faire l'esfòrç d'i parlar frances (pr'amor que els son occitans de l'estat italian) e que vesi al costat una occitanISTA de l'estat frances i parlar un còp en occitan, la meuna amiga i respondre "excuse moi, je m'y interesse mais je le comprends pas" e que vesi la gojata i virar l'esquina e pas i parlar mai de la serada per de que parla pas occitan (pr'amor qu'a dit a mai que l'interessavia) ieu me rebuta, me balha la raca, l'enveja de tustar (de costuma, preni la politica de parlar lo de mai de la serada en occitan amb totun, manca la persona que diguet aquò a la quala parlarai pas que frances) mas mai que mai me disi que la persona "interessada" risca de l'esser mens veire d'esser contra e aquò me far vertadierament cagar pas per ieu mas per l'avenidor de la meuna lenga e lo novelament dels seus locutors.

Acabarai per una nota qu'estimi positiva (Bojarron te fau fisença per me diser se m'engani) aier de ser, fasiai d'animacion buta-disc per la serada de josten que seguisset lo carnaval de la calandreta de Sant-
Çubran a la demanda d'un amic meu parent d'escolan (leu dit dins las calandretas mondinas, lo sol contacte que los droles tenon amb la musica occitana son Fabulos, B2B e La Talvera) e francament de veire totes aqueles droles se bolegar sus Massilia, MFD, Lou Dalfin, Lou Seriol, Original Occitana... me far plazer, me disi qu'amb un boçin d'astre es l'escasença de lo botar non pas una "estaca" occitana valent a diser un pal al qual son atacats, mas un "ligam", quicòm que la cultura occitana noguet amb els e qu'els an nogat amb ela, me disi qu'es plan, que la lenga ten encara un avenidor.

La lucha òc, la festa tanbèn sene marrits jocs de paraulas, l'important amb la lenga qu'òm parla qu'una que siaguesse es quora òm la parla, òm la far ausir, legir que menessa de plazer

Amistats

Cedric

vos vau dire io 'na causa, francament n'ai pas legidas totas las vòstras tiradas que fasetz fin finala coma se passa a Calandreta, barjacar trent' ans sul meme subjècte, benlèu en l'espepissar, mès sens avançar....
La lenga nòstra es devenguda una lenga "scolara"..... Calandreta, Licencia, Collègi, Cors associatius... etc
Mès de qué vòl dire aura ? De qué significa aura sens la Cultura nòstra (pròpria a cada region certas) ???? Quò's una de las rasons ço mai grandas que sabon pas lo monde perqué la parlon la lenga.... "ouais moi j'parle occitan parce que c'est une belle langue !!! c'est fuuuuun !! " çò diguèt amb los 20 000 personas que ne fogèron per las carrièiras de Besièrs.....
NON ! Quitament s'èra pas polida ma lenga la parlariai. Pèi se transmet pas solament la lenga mès totas las tradicions culturalas qu'ie son darrèr... N'ai pas d'exemples sulpic d'escampar 'qui mès espèri que me seguiretz....
Los enfants en mitan escolari devon parlar 'na lenga qu'es LA lenga de l'escòla e efectivament sabon pas perqué la devon parlar fin finala. Manca dins d'estructuras coma Calandreta 'na transmission culturala.... De tota mena la magèr part dels "regents" Calandreta son pas de gens de la region.... veiqui n'aute problema....
E pèi, la transmission "escolaria" se dèu absoludament d'èsser sostenguda per la familha a la maison..... La lenga es quicòm que se viu cada jorn, que sia a l'escòla, per carrièiras, a la maison..... etc

PicheBorgne a écrit: Manca dins d'estructuras coma Calandreta 'na transmission culturala.... [...]
E pèi, la transmission "escolaria" se dèu absoludament d'èsser sostenguda per la familha a la maison..... La lenga es quicòm que se viu cada jorn, que sia a l'escòla, per carrièiras, a la maison..... etc

Sus aqueles dos punts, nosautres medias de lenga occitana, podem ajudar, ieu far d'anadas que disi al monde tant de Calandreta que de l'E-N, que los podem ajudar, que sem un apleche basta pas que de nos usitar....e te dirai qu'en 8 ans e mièg que soi a la radio ai pas agut un fum de retorns

PicheBorgne a écrit:
Los enfants en mitan escolari devon parlar 'na lenga qu'es LA lenga de l'escòla e efectivament sabon pas perqué la devon parlar fin finala. Manca dins d'estructuras coma Calandreta 'na transmission culturala.... De tota mena la magèr part dels "regents" Calandreta son pas de gens de la region.... veiqui 'naute problema....

un jorn que bargassave en Losera ambe un vielh cevenol, me diguet: "se voletz 'chabar de tuar l'occitan, fau l'ensenhar a l'escola!", lu tipe, qu'a aura mai de 80 ans, sabia de que parlava, eu avia estat regent tota sa vita... me sovene d'esser tombat sul cuol, ai pas saugut que respondre...
i'avia benleu un pauc d'umor dins 'quela frasa assassina, mas benleu un pauc de vertat tanben...

Adiu Tiston

Tiston a écrit:un jorn que bargassave en Losera ambe un vielh cevenol, me diguet: "se voletz 'chabar de tuar l'occitan, fau l'ensenhar a l'escola!", lu tipe, qu'a aura mai de 80 ans, sabia de que parlava, eu avia estat regent tota sa vita... me sovene d'esser tombat sul cuol, ai pas saugut que respondre...
i'avia benleu un pauc d'umor dins 'quela frasa assassina, mas benleu un pauc de vertat tanben...

Levat que la transmision a l'ostal s'es acabada amb aquela generacion ! E cosi deviam faire, nosautres, per saber la lenga ?
Aquò m'enrabia ! Un vielh regent, el, o sap plan perque l'occitan s'es perdut ! L'arrancar de la testa dels mainatges, n'a fach son mestier. Benlèu vòlia pas recoinesser la siuna responsabilitat.

LaurençD a écrit:Adiu Tiston

Tiston a écrit:un jorn que bargassave en Losera ambe un vielh cevenol, me diguet: "se voletz 'chabar de tuar l'occitan, fau l'ensenhar a l'escola!", lu tipe, qu'a aura mai de 80 ans, sabia de que parlava, eu avia estat regent tota sa vita... me sovene d'esser tombat sul cuol, ai pas saugut que respondre...
i'avia benleu un pauc d'umor dins 'quela frasa assassina, mas benleu un pauc de vertat tanben...

Levat que la transmision a l'ostal s'es acabada amb aquela generacion ! E cosi deviam faire, nosautres, per saber la lenga ?
Aquò m'enrabia ! Un vielh regent, el, o sap plan perque l'occitan s'es perdut ! L'arrancar de la testa dels mainatges, n'a fach son mestier. Benlèu vòlia pas recoinesser la siuna responsabilitat.

non qu'es pas quo dau tot... eu parla e respecta l'occitan, eu conta mesme dins la lenga... eu era regent en Africa... eu volia dire qu'efectivament far de 'na lenga 'na matiera scolaria era malurosament pas lu melhor moien de la promoure... e per rejunher ço que disia sai pus qui, i'a sovent la lenga de Calandreta e l'occitan, qu'es aps totjorn la mesma chausa...

Oèi, d'acòrdi, mas per tornar al subjecte, ara, de qu'es lo biais de transmetre l'occitan al jovents (e als autres) ? Truquetz pas sul mèu cap : resta pas que l'ensenhament, que la transmission a l'ostal es anecdòtica.
Es una lenga vertadièra l'occitan, una lenga escricha, literaria ? Alara s'ensenha. Cal pas dublidar que la darrièra batalha amb lo francès foguèt perduda a l'escòla.

LaurençD a écrit:Oèi, d'acòrdi, mas per tornar al subjecte, ara, de qu'es lo biais de transmetre l'occitan al jovents (e als autres) ? Truquetz pas sul mèu cap : resta pas que l'ensenhament, que la transmission a l'ostal es anecdòtica.
Es una lenga vertadièra l'occitan, una lenga escricha, literaria ? Alara s'ensenha. Cal pas dublidar que la darrièra batalha amb lo francès foguèt perduda a l'escòla.

'Qui as rason de pausar 'quela question que nos pausam tots ! Me pòs explicar 'na causa ? cossi pòs explicar que los regents de Calandreta per exemple (e d'endacòm mai, associatius, etc...) ensenhon n'a lenga que sabon pas parlar....?
Cossi quò pòt èsser tolerable ??? Imagina te un pròf d'anglès que commença d'aprene l'anglès tre qu'es més en pòste.... Lo problèma es mai greu, car las nòvas generacions aprenon 'na lenga bastarda entre lo francés e la lenga nòstra, e la lenga vertadièira se va tuar pauc a chapauc..... Alaura segur, cossi fasem ??? Quò 's una question de las grandas que me pausi tanben ! Car io preferissi que se moriguèsse dignament ma lenga pus lèu que de la véser destrusida atal per de toristes....
Cal organisar de mai en mai de rencontras entre los escolans, estagiaris etc amb los vièlhs de la region que tenon 'na lenga vertadièira, lor cal far faire de colectatge çò que lor permetria d'auvir e de retener coma cal amai d'aver 'na bona prononciacion...
E pèi, sus una tocha umoristica, lor caldria far perdre lo lor accent puntut e lor impausar l'accent del sud !!! un pauc lo contrari de çò que fan França 3 als jornalistes qu'an l'accent del Sud, que lor aprenon a perdre lo lor accent....

LaurençD a écrit:Cal pas dublidar que la darrièra batalha amb lo francès foguèt perduda a l'escòla.

Lo probleme d'aquela batesta, es qu'al periode onte era forabandit "d'escupir e de parlar pates", lo francés era la lenga de la classa, l'occitan la lenga de la cort, a l'ora d'ara teni l'impression que tan a Calandreta que dins l'E-N es l'encontrari, e cresi qu'aquela de batesta, tenem long camin per capitar de tornar prener l'avantatge sus aquò......

LaurençD a écrit:Al sègle 21, la batalha se ganha dins la carrièra, a la tele, a la radiò, dins la premsa, dins las librarias. Una lenga pòt pas viure s’a pas cap d'utilitat sociala.

Per aquo faire, caldria tanben que los occitanISTES siaguesson preste de nos ajudar, de nos usitar al luoc de nos escupir dessus....

Te dirai que soi colere aprep la region M-P que nos pondet una "Carta per l'occitan" que coet pas, avem batetjat pendant un bon briu amb las radios per lor esplicar las nòstras contrantas (lor ai quitament prepausat de venir ensajar una jornada a Radio Occitania per veser elis meteis) e la resulta es lo vejaire de pseudo-decisionaris lenguistes universitaris que coneisson res a la nòstra realitat de terrenh dins los medias (om manatga pas un media coma un corse de facultat, las contrantas e lo trabalh son pas lo meteis)....

Aprep coma lo digueri a mantunes còps, se voletz ajudar l'occitan a la radio, basta pas que de butar la porta de la vòstra associativa preferida per lor prepausar de faire una ora d'emission en lenga nòstra, vos vau diser mielh, se lo faguet e qu'avetz questions, soi preste (podriai botar sem pensi que MAtieu Yellow o Tiston seran prestes de faire ço meteis) de vos ajudar.... quitament se es pas per Radio Occitania

LaurençD a écrit:Cresi pas que la batalha se ganha dins la familha, si que non los emigrats parlarian encara la lor lenga a la tresena generacion, qu’es pas lo cas. Al sègle 21, la batalha se ganha dins la carrièra, a la tele, a la radiò, dins la premsa, dins las librarias. Una lenga pòt pas viure s’a pas cap d'utilitat sociala. Si que non, se creba lentament, perdis son accent, sa gramatica e sul oèb encontrèm de causa coma « demest los deguns interrogats… »

Siáu fòrça d'acòrdi emb la fin de ton messatge. Mas per que l'occitan ague una unitat sociala, cau que cada nivèu de la societat assegure son ròtle, basta pas d'aver la tele, ò la ràdio, es lo tot que nos fa mestier, e la familha es lo promier gras, l'elementari, lo luec de transmissien obligatòri promier per nautres locutors, una evidéncia tròp demembrada...

e pensas que mai de presencia de l'occitan dins los medias ajudarian pas d'aquò...

Te vau diser los vielhs del meu vilatge d'Arieja, an de mau de parlar la lenga (mai que mai amb los joves) e te podi diser que ara qu'an vist que "lo jove pelut que daisset lo vilatge per anar a la ciutat e que lo seu travalh es parlar dins lo poste, le far en occitan", son un drin ufles de veser que lo lor pates es una lenga que se parla dins lo poste...coma diria l'amic Ferriol, Occitania sera salvada lo jorn onte reviraran "Falcon Crest" en occitan...

Aprep personalament, me sembla mai aisit de consacrar una ora a un media que non pas de faire la virada de las familhas del barri per esser segur qu'emplegan l'occitan, aprep cadun troba sa rota......

joan_cavalier a écrit:e pensas que mai de presencia de l'occitan dins los medias ajudarian pas d'aquò...

Aguèssi pas dich just avans qu'èra ben "lo tot que nos fasiá mestier", e lo subjèct foguèsse pas sonat "transmetre la lenga a l'ostau" ... t'auriáu dich de òc.
Emb aquò auriáu tanben prepausat d'ofrir en cada joine parent una ràdio d'una soleta frequéncia "ràdio Occitània", per de dire de la pendolar a la breçòla!

Non te rasseguri soi pas pron occitanISTE per considerar Radio Occitania coma l'embonilh d'Occitania, se apiegi sus aquel punt força precis dels medias es qu'es quicòm al qual lo monde penson pas forçadament

LaurençD a écrit:Cresi pas que la batalha se ganha dins la familha, si que non los emigrats parlarian encara la lor lenga a la tresena generacion, qu’es pas lo cas.

Ben, justament me semblava qu'èra lo cas... de çò que vesi e de çò qu'ausissi dins mai d'una vila e dins la meuna, los immigrats parlan la lor lenga (me sembla una causa fòrça bona) alara que son aqui dempuèi qualquas generacions. E se aquò es possible es perque i a una transmission familiala fòrta e plan presenta. Pensi als espanhòls Besierencs que son aqui au mens dempuèi 80 ans e que los lors enfants de 50 ans te sabon parlar sonque "occitanhòl" e que los enfants de 20 d'aqueles son encara completament bilingües (espanhòl-francés). Enfin de çò que vesi dins las escòlas, es clar que los enfants d'enfants d'immigrats arabs te pòdon charrar correntament dins la lenga de l'ostal : l'arab.
Es aquesta mena de transmission familiala que nos cal ensajar d'aver per amira.

joan_cavalier a écrit:e pensas que mai de presencia de l'occitan dins los medias ajudarian pas d'aquò

Cedric, te prepausi de postar ton novèl subjècte endacòm mai per una nòva discutida, o alara perdon d'avança, soi ieu qu'ai pas res comprés al subjècte: Transmission familiala??

Bombonarèla a écrit:
Cedric, te prepausi de postar ton novèl subjècte endacòm mai per una nòva discutida, o alara perdon d'avança, soi ieu qu'ai pas res comprés al subjècte: Transmission familiala??

Te granmerceji del conselh, ensajarai quora tendrai leser, mas me semble que lo subjecte era "transmission a l'ostal" doncas soi pas fòra subjecte (a mai soi pas ieu que parleri medias los primiers)

Bombonarèla a écrit: Ben, justament me semblava qu'èra lo cas... de çò que vesi e de çò qu'ausissi dins mai d'una vila e dins la meuna, los immigrats parlan la lor lenga (me sembla una causa fòrça bona) alara que son aqui dempuèi qualquas generacions. E se aquò es possible es perque i a una transmission familiala fòrta e plan presenta.

Avèm pas la meteissa experiença de la practica de la lenga pels enfants d'imigrats. Ieu, çò que me remenbri, son de colègas que respondian a lors parents en francès. Cresi pas que la transmision de la lenga a l'òstal siegue possible s'es pas sostenguda defòra.

Bon, vòli pas m'empegar amb degun aici. Sèm d'acòrdi : çò melhor seria un païs ont los mainatges aprendrian l'occitan a l'ostal, puèi lo parlarian a l'escòla. Un païs ont podrian se tancar davant la tele e veire de programis en occitan (tamben de conarias). Un païs ont podrian viure, sòmiar, far de de cachavielha dins la lenga, e tamben far l'amor en occitan.

LaurençD a écrit: çò melhor seria un païs ont los mainatges aprendrian l'occitan a l'ostal, puèi lo parlarian a l'escòla. Un païs ont podrian se tancar davant la tele e veire de programis en occitan (tamben de conarias). Un païs ont podrian viure, sòmiar, far de de cachavielha dins la lenga, e tamben far l'amor en occitan.

Tot es dich!
Mai vòli creisser encara qu'es possible, se tot lo monde s'i met!

E òm somia totes a'n aquò... es per aquò que cal faire çò qu'es necite al nòstre nivèl perque se passe.