Reviradas

Siai un pauc decebut de trobar pas gaire de romans de la literatura mondiala revirats dins la lenga, levat "Cronica d'una mòrt anonciada" del Garcia Marquez en çò d'Ideco (revirada de legir !)
Se la lenga nòstra a tant de valor coma las autras, vese pas perque se pòt pas legir Steinbeck o Moravia en occitan.
Auriai cercat mal ?

ieu maitot quo me fai degreu...
t'as ben rason... ai jamai trobat de traduccions occitanas de belas obras...(mas ai pas tot vist nimai legit!)
a si, ne'n ai una a maison que ma tanta de Cevenas m'a ofert, Matin maurel ( Matin brun en frances) de Pavloff, 'na plan brava novela, mas quo fai nonmas 11 pajas!
apres i'a la represa de temes classiques de segur, coma lu Medelha dau Max Roqueta, mas de traduccions vertadieras d'obras mondialament reconegudas, ne'n ai jamais trobat...
manca de monde per zo revirar? manca de motivacion? sai pas ieu, mas qu'es un plan bon sujet de discussions qu'as dubert...

Tiston a écrit:manca de monde per zo revirar? manca de motivacion?

Que diseri manca de moneda sustot. Normaument, eras arreviratas que son heitas per professionaus pagats peths editors. Ath dia de uei, quau editor occitan e va pagar quauqu'un ta arrevirar ua obra estrangera quan n'a deja pas eths mejans de pagar eths sons autors ?
Tribalhar pera gloria alavetz ? Per demandar ua excellenta coneishença de duas luengas, arrevirar que de un tribalh ingrat e pas briga reconegut. Sus era coberta deth libe eth nom deth traductor n'apareish mema pas ! Tant qu'a har, eth qui n'a eras capacitats qu'a meileu interes a escriver ua obra originau, si ac pot. Sovent d'alhors eths traductors occitans que son tanben e sustot escrivans. Que hen aquo en marge dera lor activitat purmera (si's pot diser, puishque ne n'i a pas nat qui sia professionau ) com Lafont, Casanova o Gonzales peths qui coneishi. Que pensi que sia per eths un mejan de har un tribalh sus era luenga, de s'acarar a problemas shens mejan de chicanar, d'eludir com se pot tostemps dab un texte personau. (e qu'arrejunh era discutita sus era luenga shetra de quauques escrivans occitans)

Alara : màncan los sòus per pagar los reviraires e benlèu tamben per pagar los drechs. E, en mai d'aquò, i a un problema de reconaissença dels reviraires, que son (tot lo mond o sap) sempre d'autors frustrats.
Mas l'as dich Arf, revirar es un mejan de far un travalh sus la lenga, per d'autors, tal coma lo Lafont qu'es especialista de l'italian. Los textes ja revirats dévon ben existir !
Me demandi se l'abséncia de reviradas seria pas puslèu una marca de la dificultat qu'a la lenga nòstra de sortir de son canton (de sa cròta !). Far d'òbras localas, sus de subjectes locals, romiar çò que fogueron e que sèm pas mai : aquò va plan. E puièi encara, solide, se bofar lo morre en familha.
Quora cal passar a la soscadissa o se dobrir a d'autras litératuras : tornèm sulpic al francès.

'na plan bona revirada/adaptacion... ben qu'es pas tot joune...
http://books.google.fr/books?hl=fr&id=4WoCAAAAQAAJ&dq=foucaud+fables&printsec=frontcover&source=web&ots=qGibCSQzPq&sig=3haRdV6U7RfL9UPUm95s3Zq6ROk

Es mai que de revirada, es d'òbra vertadièra !

Que de vertat que cau en mes pagar drets ta arrevirar obras modernas. N'em pas pres de poder leger Harry Potter en occitan !

LaurençD a écrit:
Me demandi se l'abséncia de reviradas seria pas puslèu una marca de la dificultat qu'a la lenga nòstra de sortir de son canton (de sa cròta !). Far d'òbras localas, sus de subjectes locals, romiar çò que fogueron e que sèm pas mai : aquò va plan. E puièi encara, solide, se bofar lo morre en familha.
Quora cal passar a la soscadissa o se dobrir a d'autras litératuras : tornèm sulpic al francès.

Ne seri pas autan severe com tu LaurençD. Que'm sembla ath contra qu'era mager part deths autors occitans contemporaneus e conescan pro plan eras literaturas estrangeras. Que de pro normau : que son intellectuaus, ensenhaires (Peyroutet, Chapduelh, Gonzales, Lavit, etc.) sovent universitaris (Lafont, Gardy, Casanova, Vernet, Foret, etc.). L'influencia d'autors americans que de clara en ço de Javaloyes per exemple. E ne trobi pas era lor inspiracion passeista. Que tractan de subjectes pro modernes. E quan causiran subjectes locaus, n'empacha pas que l'obra aja ua portata universau.
Apres, ço qui trobi extraordinari, que de que n'existesca pas denguera ua traduccion occitana dera Biblia : que de arrevirata en centenats de luengas e pas en occitan !

Per los escrivans que venes de dire, Arf, lo trabalh de revirada d'òbras estrangieras es un afar mai que maugrasent. Emb 'quela mena d'onor qu'an los escrivans intelectuaus occitans que consista a dire que d'en prumier fau començar per escriure de las chausas occitanas pusleu que de las chausas en occitan, que la portada ne seriá pas tant pregonda.
Quo es coma per la musica, se tròba fòrça de monde per dire que avant de crear daus grops modernes de ròck e tot aquò, fau tornar descubrir la vena trad anciana, que n'avem estat privats pendent longtemps. Io comprene 'quò (enfin, mai per la literatura que per la musica mas lo rasonament es lo mesme).

Emb lo pitit nombre d'escrivans qu'avem, podem pas far a l'encòp de las creacions e de las reviradas. En frances, los reviraires son professionaus, son pas daus escrivans complets, perque an pas la pluma sufesenta per crear una òbra a partir de ren, e los escrivans que venes de dire n'en son capables, ilhs. Un libre, 'quò pren dau temps, e totjorn lo trabalh de l'escritura es enfrentat a la mòrt, au temps que passa (dise pas 'quò NONMAS en tant que lemosin...), e donc i a totjorn a un moment, besonh de se far de las prioritats.

Per io, quo es pas aus intelectuaus, aus escrivans de creacion occitana de far lo trabalh de taduccion. Per contra, los estudiants me semblen indicats, e efectivament, faudriá començar per de las òbras ancianas, liuras de dret.

Io ai vist dins un canton negre de la biblioteca de mos parents un "Manifèst del Partit Comunist" de Marx e Engels, revirat en occitan, donc, a una espòca ente se parlava de politisar las lutas occitanas...

Danís a écrit:Per los escrivans que venes de dire, Arf, lo trabalh de revirada d'òbras estrangieras es un afar mai que maugrasent. Emb 'quela mena d'onor qu'an los escrivans intelectuaus occitans que consista a dire que d'en prumier fau començar per escriure de las chausas occitanas pusleu que de las chausas en occitan, que la portada ne seriá pas tant pregonda.
Quo es coma per la musica, se tròba fòrça de monde per dire que avant de crear daus grops modernes de ròck e tot aquò, fau tornar descubrir la vena trad anciana, que n'avem estat privats pendent longtemps. Io comprene 'quò (enfin, mai per la literatura que per la musica mas lo rasonament es lo mesme).

Ne sabevi pas que's diseva aquo. Me ne podi pas estar d'acord dab aquera tesi. Si pensi qu'un autor occitan e deu coneisher era literatura occitana passata e presenta, ne compreni pas perque devere forçatament escriver "causas occitanas" (qui sobran a definir d'alhors). Er occitan que deu parlar de tot, e que'm sembla que s'i essaja, a maugrat qu'era produccion literaria ne sia pas hera importanta en quantitat.
Parier pera musica. Si eth tipe a enveja de har ska, perque devere emmerdà's a har trad' ?

Danís a écrit:Emb lo pitit nombre d'escrivans qu'avem, podem pas far a l'encòp de las creacions e de las reviradas. En frances, los reviraires son professionaus, son pas daus escrivans complets, perque an pas la pluma sufesenta per crear una òbra a partir de ren, e los escrivans que venes de dire n'en son capables, ilhs. Un libre, 'quò pren dau temps, e totjorn lo trabalh de l'escritura es enfrentat a la mòrt, au temps que passa (dise pas 'quò NONMAS en tant que lemosin...), e donc i a totjorn a un moment, besonh de se far de las prioritats.

Tot a feit d'acord.

Danís a écrit:Per io, quo es pas aus intelectuaus, aus escrivans de creacion occitana de far lo trabalh de taduccion. Per contra, los estudiants me semblen indicats, e efectivament, faudriá començar per de las òbras ancianas, liuras de dret.

Oc ben. Malurosament ne soi pas segur qu'er estudiant de basi, o tanpauc er ensenhaire lambda, e sian capables de har ua arrevirata de niveu professionau. Trobem moneda, creem emplecs d'arreviraire e que poderam formar monde competent. Mes de bon diser que de har, vertat

Darrera causa : que'm sembla qu'eth problema vertader que de qu'eras obras occitanas ne sian pas arreviratas enas luengas autas qu'eth frances. Qu'empacha ua reconeishença internacionau dera nosta literatura, qui s'ac amerita totun.

Arf a écrit:
Darrera causa : que'm sembla qu'eth problema vertader que de qu'eras obras occitanas ne sian pas arreviratas enas luengas autas qu'eth frances. Qu'empacha ua reconeishença internacionau dera nosta literatura, qui s'ac amerita totun.

E òc, lo probleme que pòt i aver dins un sens, l'avem tanben dins l'autre. Desjá, quitament per tradusir en frances, avem dau mau, e sovent damandem a l'autor de zo far, e aqui, 'quò deven vertadierament maugrasent, quo es chiant. Tradusir de las òbras classicas coma Zola, Balzac, Hugo, Voltaire damanda efectivament una coneissença de la lenga (e mai de las doas lengas) pro nauta. per contra, ren empescha de començar per quauquarren de mai aisat, fau pas petar mai naut que son cuol, e un niveu de lenga basic pòt farjar tot parier un libre interessant. E pense a las BD, que fugueren tradusidas en occitan, Yakari, Gaston Cofa, mai lo mangá de l'InOc, 'quò-qui tanben quo es de la literatura estrangiera tradusida. E mai lo public de 'quelas òbras, de mon biais, es mai larje que per un Germinal en occitan.

L'ideia de far revirar de tèstes de la litératura mondiala a d'estudiants o d'autres volontaris me sembla pas tant necia a ieu. D'assurat qu'un travalh atal se pòt pas menar sens l'agach d'un professor.
De tota mena, i a un manca.
Lo sègle XIX es plan ric de tèstes cortets, que devon esser liures de drechs.

De mon costat ai començat de traduire lo libre dei bèstias de Ramon Llull.
Liure de drech e fòrça interessant.
Trabalhi a partir dau texte en catalan vièlh e m'ajudi tanben d'un traduccien en catalan modèrne.
Ben evidentament, degun me paga pas. Fau aquò per m'espaçar quora ai de temps.

Danís a écrit:Tradusir de las òbras classicas coma Zola, Balzac, Hugo, Voltaire damanda efectivament una coneissença de la lenga (e mai de las doas lengas) pro nauta.

Quan parlavi d'arrevirar ar occitan obras literarias que pensavi a obras estrangeras. Ne i a pas un gran interes, per un legedor occitan qui coneish perfeitament eth frances, solide, d'anar leger Hugo en ua arrevirata.

Danís a écrit: per contra, ren empescha de començar per quauquarren de mai aisat, fau pas petar mai naut que son cuol, e un niveu de lenga basic pòt farjar tot parier un libre interessant. E pense a las BD, que fugueren tradusidas en occitan, Yakari, Gaston Cofa, mai lo mangá de l'InOc, 'quò-qui tanben quo es de la literatura estrangiera tradusida.

Vertat qu'eth problema e de diferent peths libes entaths mainatges. Mes que hari arremarcar qu'eth manga per exemple, per utilizar ua luenga basica, esto arrevirat per professionaus especialistas deras traduccions.
Eth top que sere totun d'arrevirar quauquarren qui ne n'esto pas james en frances, ço qui balhare ua vertadera valor ajustata au produit. E podosse estar un dessenh animat que sere formidable ! Imaginatz eth darrer manga japones ara moda en version occitana : tots eths fanas de manga de França que l'espiaren. Tar imatge dera luenga que sere ua ajuda inesperata. Que cambiare totun d'aqueth praube Tintin qui avem vist detz cops en frances abans que passesse en occitan.

Danís a écrit: E mai lo public de 'quelas òbras, de mon biais, es mai larje que per un Germinal en occitan.

Oc ben. E be se n'i manca literatura taths chins !

LaurençD a écrit:L'ideia de far revirar de tèstes de la
litératura mondiala a d'estudiants o d'autres volontaris me sembla pas
tant necia a ieu. D'assurat qu'un travalh atal se pòt pas menar sens
l'agach d'un professor.

Oc, mes que pensi que demorara tostemps ua experiencia limitata e pro pesuca ta hicar en plaça. Ne's podere aplicar qu'a quauques textes bracs. Sustot que cau qu'eths estudiants, e eth professor, e sian pro competents ena luenga estrangera. Tant qu'a har que valere mielher qu'arreviressen libes taths chins.

Matieu C. a écrit:De mon costat ai començat de traduire lo libre dei bèstias de Ramon Llull.
Liure de drech e fòrça interessant.
Trabalhi a partir dau texte en catalan vièlh e m'ajudi tanben d'un traduccien en catalan modèrne.
Ben evidentament, degun me paga pas. Fau aquò per m'espaçar quora ai de temps.

Arf a écrit:

Danís a écrit:Tradusir de las òbras classicas coma Zola, Balzac, Hugo, Voltaire damanda efectivament una coneissença de la lenga (e mai de las doas lengas) pro nauta.

Quan parlavi d'arrevirar ar occitan obras literarias que pensavi a obras estrangeras. Ne i a pas un gran interes, per un legedor occitan qui coneish perfeitament eth frances, solide, d'anar leger Hugo en ua arrevirata.

Dins la mesma mena d'ideia, io vese pas tròp l'interes, en partir d'aquò, de revirar Harry Potter, tot lo monde l'a desjá legit en frances. A mens de considerar que la traduccion es tanben una òbra de re-creacion completa (e donc aqui, quo es pas tanpauc ininteressant de revirar los libres qu'ai dich, mai los vertadierament estrangiers qu'ai oblidat).

Arf a écrit:Quan parlavi d'arrevirar ar occitan obras literarias que pensavi a obras estrangeras. Ne i a pas un gran interes, per un legedor occitan qui coneish perfeitament eth frances, solide, d'anar leger Hugo en ua arrevirata.

Oèi, e puèi la literatura francesa n'avèm nòstre cofle.

Arf a écrit:Oc, mes que pensi que demorara tostemps ua experiencia limitata e pro pesuca ta hicar en plaça. Ne's podere aplicar qu'a quauques textes bracs. Sustot que cau qu'eths estudiants, e eth professor, e sian pro competents ena luenga estrangera. Tant qu'a har que valere mielher qu'arreviressen libes taths chins.

Solide que revirar Stevenson o London (son subre tot d'escrivans de lenga inglesa que me venon al cap) a partir del tèste ja revirat en francès, aquò a pas gis d'intères. Adonc cal de mond que saupian fòrça ben l'occitan et la lenga de l'autor a l'encòp...

Torni sus la revirada del Garcia Marquez "Cronica d'una mòrt anonciada" en çò d'IDECO. Los que dòbtan de l'intères d'una revirada en occitan devon legir aquel libronet.

Bon, que deveri dromir ad aquestas oras !

Danís a écrit: Dins la mesma mena d'ideia, io vese pas tròp l'interes, en partir d'aquò, de revirar Harry Potter, tot lo monde l'a desjá legit en frances.

D'ua certa faiçon qu'as rason, mes alavetz que vou diser qu'acceptam definitivament d'estar dependents deth frances ta aver acces aras literaturas estrangeras. Qu'ei greu per'mor aquestas que ns'apareishen totun un drin desformatas pera arrevirata en frances, eth quau contunha donc de ns'impausar era soa vision deth monde quan pensam de nse'n liberar. Que t'acordi que ne de pas trop important per Harry Potter mes que pot estar mes problematic per obras audas. (quan agi eth vagar qu'essajarei de copiar un passatge de Claude Duneton qui parla d'aqueth problema)
Que ns'acomodam d'aquera situacion uei per'mor que ne podem pas har audament mes ne de pas tolerable a long terme per ua luenga qui's vou er'egau deras audas en dignitat com en practica.

LaurençD a écrit: Oèi, e puèi la literatura francesa n'avèm nostre cofle.

LaurençD a écrit:Torni sus la revirada del Garcia Marquez "Cronica d'una mòrt anonciada" en çò d'IDECO. Los que dòbtan de l'intères d'una revirada en occitan devon legir aquel libronet.

Que l'ei ara biblioteca desempuish ua pausa. Adara ne podi pas audament que de la leger alavetz

En tant qu'ancian estudiant de traduccion-interpretacion, fa totjorn plaser de legir que los traductors franceses fan aquò perqu'an pas lo talent per venir autors!!

Benlèu qu'es tot simplament un mestièr vertadièr amb sas tecnicas particularas.Enfin ieu disi aquò, disi pas res...

Per çò qu'es de Harry Potter, precisament es una seria que m'agradariá de la revirar,qu'es fòrça interessanta,comola de finesas de lenga, malaurosament ai pas léser.Tocariá bravament de monde, mai que que mai de joves pas forçadaments occitanofils,mas solide los dreches pòdon èsser un problema. Encara que la sensibilitat d'esquèrra e de lingüista de J.K.Rowlings l'aja ja menada a cedir los dreches de traduccion per pas car per d'unas lengas (Gallés;Latin). Caldriá que l'IDECO s'entressenhe.


Francament per çò qu'es de la traduccion de libres en francés, a despart d'un exercici de tèma pels estudiants d'occitan, vesi pas tròp l'interés.

Si que non, Cantalausa revirèt qualques libres engleses, mai que mai de Rudyard Kipling, e la revista Lo gai saber publicaregularament de novelas estrangièras e de còps en quand de romans.

Lo gai saber
Philippe Carbonne
Les dames,31320 Aureville.

Quina mèrda!
Que nse'n vedem tà sortir d'aqueth pes deu francés. E com si èra volut, que nos an tan plan ensenhat las lengas estrangèras que n'èm incapables d'arrevirar directament de l'anglés, l'espanhòu...a l'occitan.

Jo qu'èi quauques projèctes d'arreviradas en occitan.
Lo roman Colomba, de Prospèr Merimée, autor francés deu sègle XIX (donc lhèu libre de dret?). Que s'i parla de la "vendetta" en corsega acompanhat de sentiments contraris...Qu'ei ua istòria simpla mes que m'agrada.
Qu'ei tanben com idea -mes qu'ei un aute nivèu - d'arrevirar Nouvelles histoires extraordinaires, d'Edgar Allan Poe. Mes com non soi pas pro hòrt en anglés, que m'empararèi suu tèxte francés de Baudelaire, qui ei totun ua referéncia per çò qui ei d'arreviradas literàrias.

Un amic men, ensenhant d'occitan, qu'avèva començat d'arrevirar -de l'anglés!- The lord of the rings (Lo senhor deus anèths). Ne sèi pas on e n'ei.

De tot biais, que pensi qu'avem a ns'i botar. La lenga que's moreish, la creacion qu'ei tròp chica tà sufir. Ensagem de har causas de qualitat. Arrevirar qu'ei un mestièr hèra dur, mes que cau començar tà ganhar experiéncia. E ha's ajudar per monde qui parlan plan.
E ne cau pas partir dab l'idea d'estar pagat. Qu'èm benevòles, e militants. Qu'avem causit ua via qui nos obliga a tribalhar a gratis (a còps). Qu'ei atau.
E un dia, monde que seràn pagats tà aquò har.

En çò d'ua amiga qu'ei vist Lo Priçòt de Saint-Exupéry en occitan. Mes coma i soi anat tà fringar, non l'ei pas tròp espiat ....

E i sias pas tornat ?

Ben non ....

Aurias degut la sonar :
Adiu, siai ieu... Eeeeee... ai vist lo Prinçòt en çò teu lo darrièr còp, e ieu siai afogat. Podriai venir ?

zo a écrit:En tant qu'ancian estudiant de traduccion-interpretacion, fa totjorn plaser de legir que los traductors franceses fan aquò perqu'an pas lo talent per venir autors!!

Benlèu qu'es tot simplament un mestièr vertadièr amb sas tecnicas particularas.Enfin ieu disi aquò, disi pas res...

Er'idea qu'era qu'eths traductors an eras competencias linguisticas qui'us permetian d'estar autors mes n'an pas tostemps obligatoriament era creativitat necessaria, rason pera quau s'acontentan d'ua expertisa tecnica qui, per raport ara literatura, ei d'un niveu subalterne. N'empacha pas de segur qu'un arreviraire e posca tanben estar un creator (Fredoc que citava er exemple famos de Baudelaire). Ath contra tanben,tot autor ne he pas un bon arreviraire. Que de un aude mestier, vertat.

Harry Potter que pensa d’estar un gojat ordinari, dinc un gigant de las
subercilhas espeluhadas e’u vieni sauvar, que s’inscrivi a Hogwarts,
l'escòla de broishami, qu’apreni a har au quidditch, e que's bati en un duèl
mortau. La rason… HARRY POTTER QU’EI UN BROISH !

Joanne
Kathleen Rowling que vadó a Chipping Sodbury, au Gloucestershire en
Anglatèrra en 1965. Que hasó estudis a l’universitat d’Exeter e a la
Sorbonne, a París. Qu’ei diplomada en literatura francesa e en
filologia. Aquesta òbra que pareishó en anglés en 1997 e qu’encontrè
autanlèu un succès immense. L’autora que viu actuaument en Escòcia e
que’s consacra a l’escritura.

• Harry Potter e la pèira filosofau de J. K. Rowling (trad. Karine Richard Bordenave ; 14x22 cm ; 236 p.), 16 €
ISBN :


2-86866-069-5

http://www.pernoste.com/Modules/Association/Actualites.aspx

Aquero qu'ei suber !