Las cagolhas (sabe pas coma disetz vosautres) quo es mai qu'una religion.
Quo es tot un art de viure, quo montra l'estat d'esperit dau monde de mon canton.
Las cagolhas, quo es una bestia que fasetz semblant de pas elevar, mas en realitat, sem plan contents de la trobar dins nòstres jardins quand eisserbem.
Quand plòu, fasem pas lo morre coma los autres parisencs, prenem aquò filosoficament, e en nos lepar las pòtas disem : "Quò fai ren, 'nirem cherchar las cagolhas !". Mas en fach, quò nos agrada tot plen mielhs d'anar cherchar 'quelas pitas bestias la nuech, tot lo monde emb sa lampa electrica, que non pas de se 'bismar l'eschinar en trabalhar la terra !
N'en prenem tant que la sason dura, e las fasem junar quauques temps.
Apres, quo es tota una organisacion, e qu'es 'qui que quò ven interessant, perque quand fasem las cagolhas, TOT LO MONDE PARTICIPA.
La velha de los minjar (a miegjorn, de preferencia, si que non l'enser farás daus raives... pesucs...), los fasem desgorjar, quo es a dire que lo trempem dins l'aiga en prumier, per veire los ques son pas crebats pendent que los avem fach junar, los neitiem un pauc, lo trempem dins la sau, lo vinagre, enquera a l'aiga clara, per 'chabar de neitiar lur bava.
Queu grand moment, epic, quand sem en tren de minjar la sopa, l'enser, e que tot lo monde avisa dau canton de l'uelh que las cagolhas se fugissan pas de la selha ente los fasem trempar (quò cort mai leu que çò que creiriam, qules bestias !). Chascun son torn, nos levem de taula, e 'trapem las que s'en van, per las tornar botar dins l'aiga.
Apres, lo cort-bolhon. Aqui tanben, tot lo monde participa : un(a) que s'ocupa dau cort-bolhon, los autres van cherchar dins lo jardin dau tim, dau laurier, de las caròtas, daus inhons....
Quand de còps quand era jòune (e mai enquera...) ai pas auvit ma maire, clinada sus lo topin, me dire "Vai t'en me querre 'quò", "Vai t'en me cherchar d'aquò", e io, jòune enfant tot content de queu moment passat en familha, m'empreissava de l'i 'nar...
L'endeman matin, fasem la "chadena".
Fau saure que chas nos, las cagolhas las fasem pas au burre, coma quilhs sauvatges de Charentes que te foten dau burre e de l'eiriceu (persil) dins tot çò que minjen...
D'alhors, sabes-tu coma reconeitre un occitan d'un charentes ? Simple : li balhas una lescha de pan emb un topin de rilhetas. Lo que t'i fot dau burre entre lo pan e las rilhetas (e mai de burre que de rilhetas, de còps...), quo es lo charentes...per contra, l'occitan, eu, alha lo pan...
Bon, enfin, tòrnem a nòstras bestas a còrnas. Pendent que n'i a un que fai la farça (coneisse pas las dòsas exactas, coma qu'es totjorn a l'ensard Bautesar, mas sabe que dedins i a nonmas de la recuperacion, quo es ecologic : dau pan regde, un talhon de chambòu (sabetz, çò que demòra sus l'òs, daus uòus per liar, dau saborau (eiriceu, inhons, tot aquò...))
(Fau aver un farcit que se ten ben, que s'en pòt far de las bolas), tots los autres s'ocupen de las cagolhas.
Las fau surtir una per una de las coquilhas, enlevar l'estomac (lo chause negre que pend a la fin de la bestia, e que de còps lo podem pas 'trapar, demòra au fons, 'quela puta de....perdon.), las tornar botar dins las coquilhas (aqui quo es lo juec : fau trobar una coquilha adaptada a la talha de la cagolha, e bizarament nos demòra totjorn mai de cagolhas que çò qu'avem de coquilhas...çò que nos fai dire que n'i a qu'an daus "jos-locataris"...
Quela manòbra es benleu dispensable, normalament, siá las fasem junar, siá enlevem l'estomac. Bon, chas nos fasem los dos, perque si que non, i a pas de juec, e pas mai de trabalh familiau a la chadena...
Las tornem botar, donc, las farcissem una per una (pataunhem lo farcit per n'en far una bola que botem dins la coquilha, en fasem 'tencion qu'apres quò tombe pas un còp dins la padela).
En generau, n'en fasem mai que çò que podem minjar en un còp, l'aidonc las botem au congelator, e quo es pas tròp meschant.
Las autras, las botem dins la padena, emb dau vin blanc (sec), pendent vint minutas (fau esperar que lo farcit siá cueit e plan rossit).
Bon, per contra, quo es pas bon, las cagolhas...crese que çò qu'aimem en fach, qu'es lo gost de la farça cuecha dins lo vin blanc...las cagolhas, quo es nonmas un pretexte, un juec, una colhonada...
Veiqui un bon exemple d'un afar tradicionau, que sert de ren, mas quò es tot parier un moment de convivencia rara, coma n'avem pus gaire uei...
Sei desolat s'avetz trobat ma "recepta" un pauc lonja, mas coma diguet L'Òmi, las cagolhas quo es la religion de chas io, donc venetz juste d'assistir a ma pregiera de miegjorn...
MINJATZ DE LAS CAGOLHAS !
Accueil
)) es una flònharda.
Que disi de òc ! Lo hitge gràs de la gran deu Danís, qu'es quauquarren de magic, subretot avan de s'en anar tà l'estanquet !
