Çò qu'es la cultura occitana ?

Rappel du premier message :

Anem, vau drubir un desbat, quo es pas sovent que zo fasem entau...

Ai desjà 'gut, mai sei benleu pas lo sol, a explicar çò que quo era per io, la cultura occitana. La lenga, 'quò vai, un vei a pauc pres, quitament s'un n'apela 'quò patois. Mas la cultura ? E se tròba quitament daus occitans/occitanistas/occitanofònes que disen pas que son de cultura occitana, reconeissen pas quela ideia.

Ara, la definicion de cultura qu'es gardada per los antropològues es la seguenta :

"La cultura es un ensemble de representacions e de praticas colectivas dins una societat donada".

La societat francesa exista. Per consequent, un pòt parlar de cultura francesa, quitament sens se reconeisser aqui dedins, çò qu'es mon cas.
Mas es que la societat occitana exista ? A existat, segur, a una espòca, avant l'arribada daus barons dau Nòrd...mas coneissetz l'istòria...

Alara ? Es que i a una cultura occitana ? Una societat occitana ? Es que los antropològues se trompen ? Es que sem de lenga occitana e de cultura francesa ? Lo contrari ? Es que quauqu'un a una aspirina ?

Anem, vos laisse pensar 'quí-dessus...

Danís a écrit:Ai desjà 'gut, mai sei benleu pas lo sol, a explicar çò que quo era per io, la cultura occitana. La lenga, 'quò vai, un vei a pauc pres, quitament s'un n'apela 'quò patois. Mas la cultura ? E se tròba quitament daus occitans/occitanistas/occitanofònes que disen pas que son de cultura occitana, reconeissen pas quela ideia.

Ara, la definicion de cultura qu'es gardada per los antropològues es la seguenta :

"La cultura es un ensemble de representacions e de praticas colectivas dins una societat donada".

La societat francesa exista. Per consequent, un pòt parlar de cultura francesa, quitament sens se reconeisser aqui dedins, çò qu'es mon cas.
Mas es que la societat occitana exista ? A existat, segur, a una espòca, avant l'arribada daus barons dau Nòrd...mas coneissetz l'istòria...

En ben siai pas segur que se pòsca dire que la cultura francesa exista tanpauc. Es que lo concèpte de cultura es completament forra-borra.
Agachar Jean d'Ormesson a la telé, es de cultura ?
Manjar lo piòt a Nadal amb la familia, es de cultura ?
Saupre lo nom de cada flor, es de cultura ?

Rai d'aquò : la lenga, aquò sabem çò qu'es. E per accedir a la comprension del monde, es necite de'n avedre una de lenga. Solide que se podria dire que la lenga es pas qu'un mejan, çaquela de sègre una tòca sens avedre lo bon mejan, aquò's la cagada assegurada : òm pòt pas dire "siai occitan" en francés.

LaurençD a écrit:
òm pòt pas dire "siai occitan" en francés.

Se « occitan» podiá estre usat solament coma adjectiu, las chausas sirián mai aisadas. La gent podrián dire en francès : sei de cultura occitana, ai daus libres occitans, escote de la musica occitana, parle la linga occitana (la linga d'oc)...

Aprep coma iò disiá Clemenceau :

• d'adjutar « militari » a un mòt, li fa pardre sa sinhificacion, fau veire la musica militara.
  

Dise 'quò sens parlar de l'autre que surtiá son pistolet d'entendre cultura...

clafotis a écrit:

LaurençD a écrit:
òm pòt pas dire "siai occitan" en francés.

Se « occitan» podiá estre usat solament coma adjectiu, las chausas sirián mai aisadas. La gent podrián dire en francès : sei de cultura occitana, ai daus libres occitans, escote de la musica occitana, parle la linga occitana (la linga d'oc)...

Voèi, çò que voliai dire es qu'aquò's coma pegar "non al nucleari" darrièr lo 4-4.
Aquò dich, soi pas segur d'èstre occitan... Benlèu sonque occitanOFÒN !
Tanplan òm pòt èstre per la lenga occitana sens la parlar. Per exemple, ieu soi per la lenga cabila.

clafotis a écrit:Aprep coma iò disiá Clemenceau : d'adjutar « militari » a un mòt, li fa pardre sa sinhificacion, fau veire la musica militara.
Dise 'quò sens parlar de l'autre que surtiá son pistolet d'entendre cultura...

Héhé, se pòt ensajar coma aquò de botar ensems de mots que son contraris.
I a per exemple "musica" e "militar" o encara "nacion" e "occitana"

Escòti monsenhèr Vingt-Trois sus RCF. L'an interrogat sus l'identitat francesa. A fait una responsa classica: geografia, istòria, la crestiantat, las Lums, la laicitat. (parlèt pas de lenga)
Aprèp, sus la question de la visibilitat, a parlat d'una pudor que apertenerià a la cultura francèsa. Diguèt "Pensam pas totjorn a l'imatge que va donar ço que fasèm, sèm pas de Medditerranèus". (aprèp, diguèt que França èra partejada en doas parts, aquela del Nòrd e aquela del Sud)
Vosaltres, de Bordèu, Limotges, de las montanhas, eca, de que ne pensatz? setz del costat de la pudor o de l'imatge? Tot aquò per saber si ne fa un trait d'Occitania, o de Medditerranea (ço que pensi).

I a 'na cultura « occitanista » solide. E diriá urosament, dempuèi un trentenat d'annadas que i a n'activitat militanta, seria 'na bona chausa. Aprèp, solide que prenguèren pas la pena de farjar un quasern de las charjas per definir quò qu'èra (ò pas) la cultura occitana. Se pausèren sus quò que se podia mai ò mens perçaubre de l'identitat dau monde, amai fuguesse estat un sentit fosc, e anèm Òc…

Deve dire que adolescent, quora descubriguèi que dempuèi los vinils de mon paire s'avia contunhat de surtir daus discs en Oc suèi estat content : aprecièi los Fabulous e Massilia. Totparrièr era pas quò que me manhave directament, dempuèi trape mai mon compte dins Sonoloco (dialectalament e musicalament.)

I a un fum de pitit dires que son representatiu d'un esperit comunament admès, « un occitan bèu dau vin e seguís lo rugby » « lo beret es occitan, la carqueta es francesa » quò es pesug e clichesq mas quin los auvissèt jamai ? Son daus dire 'mas bons per se segurar, quò correspond pas a mantuns parçans que plaçan lor occitanitat en quauqu'un luèc mai.
Regrete que dempuèi 30 ans de militança sèm 'mas 'ribat a de las einucentarias de quela mena e non-pas 'na fraseologia comuna e assumida (pòde esplicar.)

Fredoc (me sembla qu'es se) evòca que sèm la soma d'un fum de traches d'identitat mai ò mens pertejats, ieu cerchariá de quèu costat. Me coneisse prumièr dins l'identitat paisana dau massiu per lo mòde de vita (queraque aura suèi vilaud tolzenc), puèi dins la dau « Sud-Ouest » per la gastronomia, puèi dins la de la latinitat per lo parlar…
Mai que mai me considere Occitan per'mor que me trape demest d'autres qu'an enveja de balhar còrps a quela entitat. Qu'es l'eideia que lo nacionalisme francès ensaia de s'apropriar, pense qu'avèm completament lodrech de nos l'aplicar a n'autres tamben : èsser occitan qu'es ò voler. Totparrièr suèi conscient que quò es pas 'na chasa cepta, encontrèi totplen de monde que se sentissian pas acceptats per d'autres occitans (mai autentics ?) e quò fot lo concept en l'air.

@Joan-Cavalier. Danís pausa la question au moment que lo guvern francès fai 'na consulta, e aprèp, qu'es pas greu. Aime mielh saber quò qu'avem a lor dire per esplicar que nos sentissem pas francès.

Einucent a écrit:
@Joan-Cavalier. Danís pausa la question au moment que lo guvern francès fai 'na consulta, e aprèp, qu'es pas greu. Aime mielh saber quò qu'avem a lor dire per esplicar que nos sentissem pas francès.

Vo ai pas dit l'encontrari, notavi tot bel lo fach que los dos arrivan dins lo meteis temps e (es pas un reproche contra lo Danis) me demandavi s'era asard, volontat jostenduda de trapar d'argument o tot simplament prova que banham tant dins una fanga francesa que commença de nos traversar las bragas per nos dintrar dins la pel

Amistats

Cedric

Francament, io aviá pas pensat que i veiriatz una relacion emb lo debat frances sus l'identitat, e io l'ai pas fach expres (perque pense pas que i aja tant de rapòrt entre la cultura e lo desbat sus l'identitat nacionala, desbat que en generau n'en manca crudelament...de cultura...). 'Quò era juste perque venia d'aver un cors sus la cultura ente avián parlat d'aquò, quo es tot. Mas si v'autres i avetz vist un paralèl, pausatz-vos de las questions...

Ben escota, Danis i'ai pas pensat que al teu nivel, mas en fach, t'ai vist lançar aquela question (qu'a mai trapi pertinenta) e l'ai vist espelir sus un fum de tieras de diffusion occitanas e occitanistas, doncas me soi pausat la question se i'avia relacion de causa a esfach (es normau, fau jornaliste es lo meu mestier) e ai preferit te pausar francament la question a tu que sabi de bona fé qu'a d'autres

Aprep bravei gens, Danis nos confirma, l'a ausit en corses, s'es servit doncas de nosautres ta far son trabalh de corses e aver bonas notas, es d'"abus de pouvoir"

questien de subconscient, d'incoscient e lo resta mi sembla

perque pense pas que i aja tant de rapòrt entre la cultura e lo desbat
sus l'identitat nacionala, desbat que en generau n'en manca
crudelament...de cultura..

Pensi au contra qu'ei son duas causas tarriblament ligadas.

Preni per exemple lo debat de diluns ser sus france 2:
los intervenants: "estar francés qu'ei parlar ua sola lenga lo francés", "estar fancés qu'i partatjar la medisha cultura" etc ..

Lo debat sus la 2 èra atroce, tot l'èra mesclat: entre lo coplet anti islam de basa, "son pas coma nautrei, metan lo vèl e egorjan lei motons dins la banhadoira", suivit sens transicien dau coplet "lei lengas minoritàrias son part dau patrimòni e de la memòria colectiva francésa".

Ce qu'es risolier d'ailhors, ier èri a l'inauguracien de TSF network, leis elegits francés parlavan de "patrimòni", e l'aguèt que lo tipe que representava la Generalitat de Catalunya que parlèt d'"avenir"...

Matieu a écrit:
Preni per exemple lo debat de diluns ser sus france 2:
los intervenants: "estar francés qu'ei parlar ua sola lenga lo francés", "estar fancés qu'i partatjar la medisha cultura" etc ..

Aquela pausicion m'agrada, e amb tota la marrida fé que me caracterisa respondriai "alavetz probleme me sentissi pas frances, doncas de que me cal faire, tornar en ço meu (me foguet ja respondut aquo) teni pas d'en ço meu, doncas demorar la solucion sia per ieu de faire secession, sia pels franceses de me prener atau que los que son coma ieu nos botar dins trins e nos menar dins camps (te me bremba quicom)

Junh ço que disiai dins un autre topic al Zo, om trapa pas moscas amb vinagra, ieu voli plan me sentir frances, se om me balha l'enveja de lo me sentir e pel moment....en sem luenh

e per los que se demandon ço qu'es d'esser frances....

un element de responsa http://sites.radiofrance.fr/franceinter/chro/lhumeurde/index.php?id=84710

"estar francés qu'ei parlar ua sola lenga lo francés"

Cool, ai 'na bona rason d'ò èsser pas !
Si de non solide que l'identitat que chausissèm de metre en davant es ligada a la cultura. Coneisse degun que s'anonça prumier per son hobby e aprèp per sa nacionalitat.

l'ai vist espelir {la question de l'identitat} sus un fum de tieras de diffusion occitanas e occitanistas, doncas me soi pausat la question se i'avia relacion de causa a esfach

Seria pas lo prumièr còp que seguissem un òrdre dau jorn decidit per d'autres.
Amai amb tot quò que i poden trobar de melhorar, lo metro es, me pense, un bon exemple que las chausas se passan au revers per un còp ; son los franco-franchouille que son dins la reaccion e n'autres que constatam n'avançada. M'interesse 'mas a la presença publica de la lenga, defende pas lo biais qu'es estat fach.

Me sembla necita quela pescha aus arguments. Me geina pas de me definir en opausicion, ai pas enveja d'èsser lo beauf françès mejan.

Einucent a écrit:

"estar francés qu'ei parlar ua sola lenga lo francés"

Cool, ai 'na bona rason d'ò èsser pas !
Si de non solide que l'identitat que chausissèm de metre en davant es ligada a la cultura. Coneisse degun que s'anonça prumier per son hobby e aprèp per sa nacionalitat.

l'ai vist espelir {la question de l'identitat} sus un fum de tieras de diffusion occitanas e occitanistas, doncas me soi pausat la question se i'avia relacion de causa a esfach

Seria pas lo prumièr còp que seguissem un òrdre dau jorn decidit per d'autres.
Amai amb tot quò que i poden trobar de melhorar, lo metro es, me pense, un bon exemple que las chausas se passan au revers per un còp ; son los franco-franchouille que son dins la reaccion e n'autres que constatam n'avançada. M'interesse 'mas a la presença publica de la lenga, defende pas lo biais qu'es estat fach.

Me sembla necita quela pescha aus arguments. Me geina pas de me definir en opausicion, ai pas enveja d'èsser lo beauf françès mejan.

Ben urosament que la contestacien es possible! Tot es totjorn de melhorar, e es pas demolir ce qu'es fach que de lo remetre en cava de còps que l'a!

"estar francés qu'ei parlar ua sola lenga lo francés"

Cool, ai 'na bona rason d'ò èsser pas !
Si
de non solide que l'identitat que chausissèm de metre en davant es
ligada a la cultura. Coneisse degun que s'anonça prumier per son hobby
e aprèp per sa nacionalitat.

Euh ouais enfin ta nacionalitat es francésa

jfrieux a écrit:
Vosaltres, de Bordèu, Limotges, de las montanhas, eca, de que ne pensatz? setz del costat de la pudor o de l'imatge? Tot aquò per saber si ne fa un trait d'Occitania, o de Medditerranea (ço que pensi).

Per ço que ne'n coneisse, sabe que dins la societat rurala lemosina, i'a 'na granda pudor. Cachar sa richessa quant'um es riche o grand proprietari: quant'um torna de la feira ent'um a fach de bons afars, um ditze "quo paia gaire!", "Sei pas vengut bien riche" eca... Quante um ofra de legumas o de fuchs ad'un vesin, um deu totjorn dire "Ne'n fau ren, ne'n ai bien trop", biais de dire "ço que te balhe me costa ren, donc me deves ren!"...
E puei 'na pudor dau cors e dau corps, jamai avoar qu'um se sent pas d'aise, qu'um es malaude, jamai mostrar 'na faiblessa que, pas far veire sa dolor... (totjorn dire "Quo vai pas tant mau !" "Quo podria esser pieger...").
Segur, auei quo desapareis quel'atituda, ambe nostra generacion vilauda (totjorn en tren de se planher), mas qu'es bien d'engueras lo biais d'esser de mon pair e de sa generacion (los baby boomers) coma qu'era quela de sos parents...
D'alhors, quo me chuca sovent, un Lemosin de 60-80 ans pot esser en tren de crebar d'un cancer e podes ne'n ren saubre, perque te lo diras pas... fau que son vesin dau vilatge lo veguesse 'nar se far soanhar a Limotges chasqua setmana per coneisser qu'eu es bien malaude... mas se ensaias de ne'n parlar au malaude se-mesme, eu chanjara cop sec de conversacion...

E juntiament se eras aquo, (lo fach de s'interessar a l'autre que va mau e lo te dira pas, lo fach que se qualqu'un arriva e que tent talent; quitament se tu n'as pas fòrça de minjar ben se n'ia pas per 2, n'i'a pas per 3 tanpauc....), om trapa tanben lo costat "prudent" de l'occitan, que vos respondra 9 cops sus 10 "benleu" per s'enganar pas (enfin sabi qu'en ço meu es aquo " Oh papet, va plaure?" e lo vielh de te respondre "benleu"

Aprep es que podem diser que son valors "occitanas", lo probleme tanben es de communicacion, se disem son valors occitanas, lo monde qu'an la costuma de "France, pays de la Gastronomie, du vin, de l'amour, des droits de l'homme....." comprendran que disem "son valors "sonque" occitanas pr'amor que d'aprep ieu son valors umanas (e que se perdon de pertot)

ouais mai un còp de mai, es pas la mesma way of life de Tolosa a Tolon, de Lemòges a Bordèu (en Droma), pas la mesma relacien ai cavas entre la vila e la campanha, tant coma tot chanja a l'escala francésa (e perdon per lei reacciens epidermicament nacionalistas d'unei), de Dunkerque a Marselha e de Niça a Quimper t'as vu.

Es en aquò que lei deliris d'identitat francésa, occitana, eca... si cassan la gueule, bòrd qu'existan pas! Chascun son folclòre personau, doncas son identitat, au limite l'an de culturas localas, de culturas de classa perqué pas, mai es tot. Occitania, França, es tròp vaste per que tot si l'i semble. Leis accents, lei dialectes, lei climats, lei relèus...

e pertant, t'as un biais de viure occidentau qu'es pas talament different de Vancouver a Moscòu e d'Helsinki a Gibartar.

E lo tòrne dire, l'identitat e la cultura qu'es pas la mesma chausa. L'identitat es fòrça personala, la cultura es un produch de la societat.

maime a écrit:e pertant, t'as un biais de viure occidentau qu'es pas talament different de Vancouver a Moscòu e d'Helsinki a Gibartar.

E lo tòrne dire, l'identitat e la cultura qu'es pas la mesma chausa. L'identitat es fòrça personala, la cultura es un produch de la societat.

E ta cultura es part de ton identitat. De qu'es la cultura occitana bordel?!

Alh Òli a écrit:E ta cultura es part de ton identitat.

Oc-es de segur. Ta(s) cultura(s) o de partida de cultura(s) son de las partidas de ton identitat. Mas te pòde interessar a 'na cultura sens qu'ela sia en relacion emb ton identitat. Ai l'impression que lo desbat tòrna au "coma me definir culturalament coma occitan". Me sente un pauc depassat !

maime a écrit:

Alh Òli a écrit:E ta cultura es part de ton identitat.

Oc-es de segur. Ta(s) cultura(s) o de partida de cultura(s) son de las partidas de ton identitat. Mas te pòde interessar a 'na cultura sens qu'ela sia en relacion emb ton identitat. Ai l'impression que lo desbat tòrna au "coma me definir culturalament coma occitan". Me sente un pauc depassat !

Ta cultura es una, si divisa pas, es èla que ti fa ton identitat, emé ton viscut, tei gosts, etc... tot aquò ti fòrma ton folklore personau, ta cultura. Ten pas au luèc, ti la fargas, ti l'inventas dau lòng de ta vida. E aqui es ton identitat, viés ce que vòli dire (tant si pòu que siague fosc v'entendi, pasmens viéu pas coma estre plus explicit )?

Si limitar a una "cultura" (au sens que cerqui ieu la definicien), a una identitat sente per ieu a nacionalisme simplòt, vò alòrs es pròva que la questien es pas estada ben reflechida...

"Coma me definir culturalament coma occitan", es pas per ieu l'enjuec dau debat, estent que mi senti pas occitan.

Héhé, tornam a la lenga...

Es aquò que compta, pensi. La lenga. Tot dau mens per ieu

Per jo, e qu'ei lo cas per ua màger part deus occitanistas e deus qui son sus aqueste fòrum, la cultura occitana, qu'ei en gran partida la lenga. E aqueths de qui parli que son màgerment d'acòrd entà diser que son de cultura occitana, maugrat las nostas diferéncias.

Qu'èm a inventar ua cultura occitana (ne sèi pas mei qui ac disè mei haut, peu moment qu'ei la "cultura occitanista", plan vist), mes a un moment, que cau har las causas, crear lo noste aviéner. Au contra de çò qui creden hòrt de monde, las causas n'arriban pas atau, mes que las cau provocar, que las cau inventar...

A un moment de l'istòria, un tipe o ua tipessa decidi de foter carn de pòrc dens la sopa de legumes. E desempuish la garbura que hè partida de la cultura gascona. Parièr entau cassolet, la pissaladièra e que sèi jo. Atau com la borrèia, lo gralh, los castells, lo fotbòl...

Donc la cultura occitana, dilhèu n'existeish pas, mes qu'existirà.

fredoc a écrit:Per jo, e qu'ei lo cas per ua màger part deus occitanistas e deus qui son sus aqueste fòrum, la cultura occitana, qu'ei en gran partida la lenga. E aqueths de qui parli que son màgerment d'acòrd entà diser que son de cultura occitana, maugrat las nostas diferéncias.

Qu'èm a inventar ua cultura occitana (ne sèi pas mei qui ac disè mei haut, peu moment qu'ei la "cultura occitanista", plan vist), mes a un moment, que cau har las causas, crear lo noste aviéner. Au contra de çò qui creden hòrt de monde, las causas n'arriban pas atau, mes que las cau provocar, que las cau inventar...

A un moment de l'istòria, un tipe o ua tipessa decidi de foter carn de pòrc dens la sopa de legumes. E desempuish la garbura que hè partida de la cultura gascona. Parièr entau cassolet, la pissaladièra e que sèi jo. Atau com la borrèia, lo gralh, los castells, lo fotbòl...

Donc la cultura occitana, dilhèu n'existeish pas, mes qu'existirà.

Parlas de cultura gascona, t'es estat d'aise que de definir la cultura gascona. LA cultura occitana, de qu'es? La mescla dei culturas provençala, gascona, lemosina?

Aqui ti pòdi plus suivre, dintra dins lo nacionalisme, un nacionalisme dau mesme acabit que lo francés. Per que crear una cultura globala? Es aqui miralhar lo modèle francés, e si vei vuèi qu'èra una engana, un echec. Si que non sarian pas de va tentar de definir.

Mas avetz 'na cultura !!! Desja avetz 'na literatura. Quò sufis. E i a dins la literatura occitana, l'istòria d'un pòple qu'es a morir. Quò fai daus segles que vos setz a morir. La literatura occitana vira totjorn a l'entorn de : que sem nos ? que fotem qui ? per quantben de temps ? quand fotem-nos los franchimands defòra ? E lo movement occitanista (emb sa cultura militanta, de sacralizacion daus trobadors e daus catars) ne'n es l'eiretier.

Bon aquò qu'es per la partida sabenta de la populacion. Lo monde mai popular an 'na cultura maitot. Qu'es a morir coma totas las culturas paisanas e obrieras d'Euròpa. E aqui i a benleu quauqua-ren d'inventar, oc-es.

maime a écrit:Mas avetz 'na cultura !!! Desja avetz 'na literatura. Quò sufis. E i a dins la literatura occitana, l'istòria d'un pòple qu'es a morir. Quò fai daus segles que vos setz a morir. La literatura occitana vira totjorn a l'entorn de : que sem nos ? que fotem qui ? per quantben de temps ? quand fotem-nos los franchimands defòra ? E lo movement occitanista (emb sa cultura militanta, de sacralizacion daus trobadors e daus catars) ne'n es l'eiretier.

Bon aquò qu'es per la partida sabenta de la populacion. Lo monde mai popular an 'na cultura maitot. Qu'es a morir coma totas las culturas paisanas e obrieras d'Euròpa. E aqui i a benleu quauqua-ren d'inventar, oc-es.

T'arrestas a la cultura paisana. Encara un còp monte son leis urbans dins ta definicien? L'occitan, son lei sabòts, lo boièr que ven de laurar? Alòrs per de que lo parli? E puèi, pensi pas que lei culturas obriera e paisana desapareissan, mi sufis per aquò de regachar lo biais qu'a ma maire de comptar lei sòus (es pas josiva, es uganòta...), e tantei autre cavas!

Cu liège de libres occitans? Dejà, cu liège tot cort? Parlan d'un pòple qu'es a morir, e ben es normau, tot lo monde mòre, aquò si ditz l'evolucien. Lei gents, lei conceptes, lei lengas. E té! Aqui la lenga. La lenga, èla, resta viva. Aqui sus lo forum, deman dins lo pòste, aprèp dins la platina que jugara un disc de Massilia vò de Marti, dins lo metrò tolosan, dins la boca dei gents que s'en baton dau patois e que pasmens parlan mielhs occitan que tu e ieu! Bensai mesme la lenga viura ansin, en evoluant en francitan. Bensai mesme qu'es dejà fach... Cu va saup?


Encara un còp siau pas d'esto pòple, siau d'alhors, siau pas occitan ieu! Sabi mesme pas ce que vòu dire! Siau francés, certas, qu'ai la nacionalitat francésa, mai es tot! L'identitat, tot aquò, si definis pas tant simplament qu'en un mòt, "francés", "occitan", "tolosan", etc... Es autra part!

Alh Òli a écrit:Ta cultura es una, si divisa pas, es èla que ti fa ton identitat, emé ton viscut, tei gosts, etc... tot aquò ti fòrma ton folklore personau, ta cultura. Ten pas au luèc, ti la fargas, ti l'inventas dau lòng de ta vida. E aqui es ton identitat, viés ce que vòli dire (tant si pòu que siague fosc v'entendi, pasmens viéu pas coma estre plus explicit )?

Quand utilize lo plural, vòle dire que i a mai d'una influéncia culturala dins ta vita, dins ton environadis, que fan ta cultura personala. Frotjar dins 'na familha comunista, laïcarda e jacobina te balha una fòrma de cultura. Apres, las originas dau monde dins ta familha t'en balhan d'autras. L'environadis te pòt ne'n balha 'n'autra. Sabe pas si sei clar tanpauc... Te pòde balhar un exemple, si quò t'interessa : me.

maime a écrit:

Alh Òli a écrit:Ta cultura es una, si divisa pas, es èla que ti fa ton identitat, emé ton viscut, tei gosts, etc... tot aquò ti fòrma ton folklore personau, ta cultura. Ten pas au luèc, ti la fargas, ti l'inventas dau lòng de ta vida. E aqui es ton identitat, viés ce que vòli dire (tant si pòu que siague fosc v'entendi, pasmens viéu pas coma estre plus explicit )?

Quand utilize lo plural, vòle dire que i a mai d'una influéncia culturala dins ta vita, dins ton environadis, que fan ta cultura personala. Frotjar dins 'na familha comunista, laïcarda e jacobina te balha una fòrma de cultura. Apres, las originas dau monde dins ta familha t'en balhan d'autras. L'environadis te pòt ne'n balha 'n'autra. Sabe pas si sei clar tanpauc... Te pòde balhar un exemple, si quò t'interessa : me.

OK siam d'acòrdi