maime a écrit:Adiu Taban ! Tròbe que t'as pas mestier de l'aprener, lo parlas (enfin l'escrives) plan bien
Eh bé, ara, me fas plan de ben, maime! N'en ai la larma! grandmerci!
Justament, estava sus un autre "topic", e avia escribit un pauc trop de causas. Te lo donna aqui, qu'aquo's men geinan per l'autor e qu'aquo's mai au bon endretch!
+++++++++++
maime a écrit:'Na partida daus occitanistas s'ocupan mai de vòstre
niveu de lenga que non pas de jostener l'utilitat sociala de vòstre
trabalh.
Es plan vrai, aquo!
Avan d'esser aqui, ai visitat un autre forum qu'ai pas trobat plan agradable.
Toteis parlavan como s'eran grand doctors de la lenga. N'i avia
d'universitaris, d'"intelletuels" qu'avian aprengut l'occitan a
l'escola : a la Facultat.
Escampa, la pitchota filha de paisans que sieu, como si l'Occitania era
devenguda una causa de l'Universitat, como lo latin e lo françès. (Attention : aquo's pas un mau que l'Universitat ensenha l'occitan : aquo's m'agrada plan, au contrari!)
An plan discutat d'histori, de termièras et tot aquo. E d'un foutrau de causas pitchotas -o que me semblavan pitchotas- e mai prep dau ceu que de la terra. ("fumeuses" per ieu).
Parlavan como los trobadors dau XVI, faisan lo clerc e lo capelan, dins un beu parlar de felibre.
M'an reprochat de mescla lo francès ambe l'occitan, m'an corrigada a
chasque palabra. E que mon occitan es pas "pur" perque n'i a de
lengadocian mesclat ambe lo provençau. Aquo lo sabi, ieu, mas que faire? Ma familha, aquo's 50% provençau e 50% de lengadocian!
Ara, pensavan benleu que sian mai occitans que mon grand-paire, el que
parlava mai occitan que francès! Mas pas l'occitan des trobadors :
l'occitan de la vinha, aqueu que n'es pas pron polit per los estudiants
dau Clapas!
Lo paisans an gardat l'occitan, aqui, dins lo prat, quand l'universitat
pensava que parlèron lo "paious" e lo "patoés"! (e quand era la moda de parlar lo "pointut" de Paris, per fa un pauc mai "brancat"). Mas parlavan pas plan
la polida lenga de los trobadors de la fin'amor, qu'eran mai riches que
nosautres, et plan mai aletrats que lo sem. Se mon grand-paire a fatch
un mescladis de francès et d'occitan, aquo's perque l'escola a fatch un
primièr mescladis dins lo cap de los pitchots d'aquela époqua. Et si ieu fai una mescla de provençau e de lengadocian es perque n'ai pas aprengut a l'escola.
Mas aquo's pas los trobadors que gardèron la lenga au XIX sigle, e pas mai au XX, aquo's
los vielhs que la parlèron, un pauc biaisada, oc, un pauc apaurida,
perque monsior "l'instituteur" avia interdit l'occitan a l'escola e
amai a l'ostal. Mas la lengua, los vielhs la gardèron, viva e
verdadiera, sin saber solament como l'escriure.
Aima plan la poesia, ieu, l'aima pron, mas sai a tanben que l'occitan
qu'ai aprengut quant era pitchoteta, aquo's pas de Mistral o de Guilhem.
Mon grand-paire
disio "lo patoès" e non savia pas que l'occitan existava. Quant l'ai descobrit, ieu, l'ai ditch au pépé e el n'a pas cregut ça que digava! M'a ditch "Occitan? Qu'es aquo? Non, parli pas occitan, ieu, parli patoés, d'aqui! L'occitan es pas aqui, es una lengua veicina!"
Estava non pas como un trobador dins la cors dau rei, ambe la cabreta e la palabra amistosa per las damas! Estava, el, mai como un pitchot qu'a trobat e gardat un tresaur sin saver
qu'es un tresaur. Pensava que lo patoés, aquo's pas una lenga verdadièira.
grandmerci, Monsior Ferry!
Enfin. Voli pas engalafar lo "topic" ambe ma plorada!
Aquo's pas grand causa, tot aquo, perque vos ai trovat, toteis aqui, que semblatz plan agradables... e pas fièrs!
Encara grandmerci d'esser tan verdadièrs e simples.
+++++++++++
Aqui l'as, maime, mon primièr roman en occitan!
Bona jornada a tu e a toteis!