març / dimars

balara a écrit:Qualqu'un sap d'ont sortís la ç del mes de Març ?

(me sembla que l'origina es la meteissa,
de Març e dimars : Dies Martis lo jorn de mars / e lo mes de Mars)

Matieu C. a écrit:Dimars e mars (ò dimarts e marts, mai pensi pas que l'ague un dialècte que va ditz ansinta) son mail logics mi sembla.

maime a écrit:

Matieu C. a écrit:Dimars e mars (ò dimarts e marts, mai pensi pas que l'ague un dialècte que va ditz ansinta) son mail logics mi sembla.

D'aprep Taupiac, ne'n i a e qu'es çò que motiva sa chausida de dimarts (prononciacion minoritària en /dimarts/ e majoritària en /dimars/ qu'es tanben la prononciacion catalana). Sus Thesoc, ai trobat /dimarts/ en gironda, aupas nautas, landas.

Lo Clo a écrit:Lo nom del jorn, dins sa forma referenciala, s’escriu dimars, confòrmament a una bona partida de l’usatge e a l’etimologia (< lat. dies martis). S’admet dimarts coma varianta ortografica perque qualques parlars pronóncian la t. L’ortografia dimars amb -s finala a l’avantatge de far una sèria continua en -s dins los noms dels jorns de la setmana: diluns, dimars, dimècres, dijòus, divendres puèi dissabte, dimenge.

Lo nom del mes es març amb -ç, confòrmament a l’etimologia (< lat. martius).

Lo nom del dieu e del planeta es Mart (< lat. Martem) o Mars (< lat. Mars).

Remarca
Los libres d’Alibèrt esitan entre las grafias dimars e dimarç*: la primièra es dins sa gramatica, la segonda dins son diccionari. Lo CLO abandona la grafia dimarç* perque es una cauquilha manifèsta del diccionari d’Alibèrt, que s’explica per sas condicions dificilas d’edicion.

La forma Mart sarra l’occitan de l’usatge romanic majoritari (cat. Mart, it. esp. Marte).

Matieu C. a écrit:
Alòr si deu escriure dimarts / marts, çò qu'es mai coërent ambé l'etimologia.
En tot lo cas, Dimarç / març a ren d'etimologic ni mai de coërent.

Òmi a écrit:E s'emplegui "acò" d'ara enlà, pensatz que passarèi per integrista ?

Òmi a écrit:
Donc, tornar díser "acò" : conservatisme positiu o reaccionari ?

maime a écrit:L'òmi, te recomande de legir lo libre de Taupiac. qu'es plan interessant. Perpausa vertadierament 'na reflexion sus coma escriure l'occitan. Se me rapele plan, eu pausa 5 principis per chausir lo biais d'escriure :
1) l'etimologia
2) la proximitat emb lo catalan (quand es possible d'escriure coma en catalan, zo fau far)
3) l'usatge de las autras lengas romanas
4) la fonologia (la logica daus sons : dire totjorn d'un mesme biais un fonèma)
5) una grafia englobanta (que marcha per tots los dialectes)

Quò fai qu'eu fai pas las mesmas chausidas que lo Clo. Per se, l'usatge pòt chamnhar subretot sus de las p'itas chausas. Mas, preconiza 'na norma sopla : si l'usatge es d'escriure dimars, fau acceptar las doas formas dimars e dimarts. Me rapele pus si n'i a quauqua-ren sus "aquò".

gat-esquiro@orange.fr a écrit:Adishatz,

perqué dises aquo :2) la proximitat emb lo catalan (quand es possible d'escriure coma en catalan, zo fau far)

mercès

jfrieux a écrit:E te, as un uelh exerçat?