L'aura fai son vir

Dario Anghilante a écrit:En gaire de mes mai que 10.000 spectators, se vòl arribar a 20.000 per la fins de lulh

Lo film "L'aura fai son vir" presentat ai crítics dal cínema e a la premsa lo 29 de mai a Roma, dedins la Maison dal Cínema de Villa Borghese, embe la presença dal director de la Festa Internacioala dal Cínema Giorgio Gosetti.
Penso que já un bèl pauc de gent conoisserè l'estòria e las vicendas liaa an aqueste film, totun fasarèi un pichòt resumit.

L'estòria: fai a pauc près 15 ans, una jove familha de pastres que vivon enti Pireneus (Philippe, Chris e lor tres mainaas) voleria se meirar dins un pichòt país de nòstras valadas occitanas. S'én vòlon anar perque ailen son darreire a bastir una centrala nucleara. Es de gent un pauc particulara, de "alternatius"; ele es un ex professor qu'a decidat de far lo pastre en enlevant de chabras. Son en cercha d'un caire solitari e benlèu salvatge, segurament gaire sensibles e interessats a las tradicions culturalas e al biais de viure de la comunitat que lhi environa, mas putòst inspirats da na filosofia de vita Raiquiana, segurament ren abituala. Lo sendic e bòna part de la pichòta comunitat de Chersogno (nom de fantasia dal pichòt país de nòstras valadas) son ben aurós d'aqueste nòu arriu, per invertir la tremenda emorralgia de popolacion qu'a colpit lo país dins lhi darriers ans. Mas la presença di nòus arribats crea decò d'oposicions: la gent es pus acostumaa a la flaira de leam, de viatges las chabras escapon e van dins la tèrra di vesins ecc. En soma, lhi a qualquaren que destorba la normala vita dal país. Com aquò, ental vir de n'an lo rapòrt arriba a una rotura totala e la familha deu laissar lo país.

Realizacion: sus la scenejatura, escricha en maniera premurosa e magistrala da l'escriveire e cineasta de las Valadas Fredo Valla, la produccion bolonhesa Arancia Film decida de realizar lo film. Mancon lhi sòuds. De Mutues bancaris de la produccion, qualque contribut d'administracion públicas (Region Piemont, C. M. Val Maira, Espaci Occitan) d'actors principals en co-produccion, un tropè de joves estudents de cinematografia estusiastas de poler far un'exeriença preciosa, e sobretot la collaboracion de la gent dal pòst, permeton l'esvolgiment de las ripresas. Un trabalh lòng e costós de montatge, mas finalament après mai de dui ans lo film es prest.
Reconoissiments, tristessas e succès. Embe la soleta película qu'es estat possible far, lo film s'empausa en maniera prestijosa dins de diferentas rassenhas e concòrs internacionals, mas degun dinstributor es dispòst a lo far virar dins las salas di cínemas. Totun, la produccion mòla ren e lo mai dal 2007, a travèrs un esfòrç econòmic per las películas, comença una sia dinstribucion artisanala. Lo succès es formidable: a Coni al cínema Don Bosco la sala es pilhaa d'assaut e la programacion passa da 4 jorns a pus setmanas de fila; a Turin lo cínema F.lli Marx es a la quatrena setmana de proiecions; a Florença, Bolònha, Génova e dins d'autras plaças lo film plai un baron. A Roma al cínema Azzurro Scipioni es já previst per un mes dal 1 de junh; a Milan dal 1 de junh al cínema Mexico, dal 6 a l'11 de lulh a Saluces e a jorn començarè a Lecce e dins d'autras vilas.
An aqueste ponch, a part nòstra satisfacion ental veire un film ente lo protagonista sie nòstra gent e veire presenta e consideraa nòstra lenga occitana, penso que vale la pena de far qualque consideracion:
1) Es normal que l'Estat, malgrat una lei ( la 482/99) que tutela las lengas minoritàrias entervene ren a sosténer economicament la produccion d'un film dins una lenga tutelaa?
2) Lhi a encà la possibilitat de realizar una cinematografia libra e indipendenta al defòra de las grandas chaenas de produccion e de distribucion cinematografica?
3) La crisi d'afluença a las salas, tant dramàtica e criaa, benlèu depend ren decò dal fach de trobar en bòna part de films tant grandiós, mas banals e vuets (coma se ditz, d'americanaas)?
4) Quanti films d'auta qualitat, relizats embe de gròs sacrificis da de productor indipendent e da de registas ren a la mòda, reston a sarrat dins un tiraor per la mancança d'una dinstribucion?
Dins la conferença de premsa que s'es tengua a Roma aquestas questions son estaas evidenciaas da mai d'un jornalista e, malgrat tuchi lhi bastons que e son enfiloneats dessot sas roas, lo succès de "L'aura fai son vir" pol menar a una reflexion.