Accueil
L'autre jorn, que trainavi aqui sul fòrom, soi tombat sus aquèla videò ont vesem un tipe nut, que "perturbava" sai pus qual match de rugbí. Teniá lo drapèl occitan, aviá una barba a la Chabal e una escura inscripcion sul pitralh. Avant de vesèr aquò, auriái pogut me fotre totalament de la Copa. Mas l'imatje me truquèt.
Dissabte passat, èri davant ma television, cervesa dins una man, drapèl occitan una autra, e dins las autras qualquas salopariás de manjar.
Me faguèri cagar, vos disi pas. Vesèr de jogaires mai sovent per tèrra que de fotbalaires italians, puèi las camerás que montravon al mens un còp a la minuta un tipe de drecha (Sarkò, Fion, Lapòrta o Clavièr), era tròp. Mas a despart de tot aquò, soi demorat, per veser lo tipe amb sa bandiera. L'esperava fòrt, e quitament una afica mens prestigiosa que France / N.Z m'auriá fach demorar.
Mas non, arribèt pas. Ma jòia tornèt tombar autan lèu que la cervesa dins ma garganta.
La fin del match venguèt lèu, e ren.
Vos conti pas ma decepcion ! Alavetz, faguèri çò que tot occitan auriá fach a ma plaça, amb ma decepcion, que se transformava pauc a pauc en rabia.
Pausèri ma vèsta, mas sabatas, enfin tots mos vestits, qué. Lentament. Puèi prenguèri mon drapèl e sortiguèri dins la rua.
Tot nut, aqui, dins la carrièras, amb mon drapèl, faguèri (pel darrièr còp espèri) la Subèra-Tomata, o Òc-Man, o Supèr-Òc, enfin apelatz aquò coma volètz.
Me botèri a córrer, l'ast e lo drapèl al vent per las carrièras de ma vila.
E crotzèri de monde, susquetot de suportaires envinassats que menavaon la veitura, drapèl al vent tanben (mas francés per eles).
"OOOOOOOOUUUUUUUUAAAAAAAIIIIIIIISSSSS !!!!!!!! " disián totis aqueles francimands. Sul moment, pensèri qu'aviái completament capitat a cambiar la facia del match del ser.
Enfin, faguèri un "efièch buòu". Sus tot lo monde.
Sus lo policièrs, tanben.
P.S : Sabi qu'escrivi un pauc tard, mas vèni sonque de sortir del pòste, lo temps de passar a la farmacia (me soi trapat frèch a córrer aital per las carrièras).
Dissabte passat, èri davant ma television, cervesa dins una man, drapèl occitan una autra, e dins las autras qualquas salopariás de manjar.
Me faguèri cagar, vos disi pas. Vesèr de jogaires mai sovent per tèrra que de fotbalaires italians, puèi las camerás que montravon al mens un còp a la minuta un tipe de drecha (Sarkò, Fion, Lapòrta o Clavièr), era tròp. Mas a despart de tot aquò, soi demorat, per veser lo tipe amb sa bandiera. L'esperava fòrt, e quitament una afica mens prestigiosa que France / N.Z m'auriá fach demorar.
Mas non, arribèt pas. Ma jòia tornèt tombar autan lèu que la cervesa dins ma garganta.
La fin del match venguèt lèu, e ren.
Vos conti pas ma decepcion ! Alavetz, faguèri çò que tot occitan auriá fach a ma plaça, amb ma decepcion, que se transformava pauc a pauc en rabia.
Pausèri ma vèsta, mas sabatas, enfin tots mos vestits, qué. Lentament. Puèi prenguèri mon drapèl e sortiguèri dins la rua.
Tot nut, aqui, dins la carrièras, amb mon drapèl, faguèri (pel darrièr còp espèri) la Subèra-Tomata, o Òc-Man, o Supèr-Òc, enfin apelatz aquò coma volètz.
Me botèri a córrer, l'ast e lo drapèl al vent per las carrièras de ma vila.
E crotzèri de monde, susquetot de suportaires envinassats que menavaon la veitura, drapèl al vent tanben (mas francés per eles).
"OOOOOOOOUUUUUUUUAAAAAAAIIIIIIIISSSSS !!!!!!!! " disián totis aqueles francimands. Sul moment, pensèri qu'aviái completament capitat a cambiar la facia del match del ser.
Enfin, faguèri un "efièch buòu". Sus tot lo monde.
Sus lo policièrs, tanben.
P.S : Sabi qu'escrivi un pauc tard, mas vèni sonque de sortir del pòste, lo temps de passar a la farmacia (me soi trapat frèch a córrer aital per las carrièras).
