Musica tradicionala

Rappel du premier message :

Es-ti per vautrei compatible, un tipe que parla l'òccitan, que s'interessa a la lenga, mai a cu li agrada pas la musica tradicionala occitana?

Gavach a écrit:

Iron Maiden e Metallica...

Aiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii...Sentissi los problèmas.

Gacah, sias marrida lenga, dempuei que Raffarin instauret la jornadas per las personas ananidas, ai deçidat d'arrestar d'escupir sus Metaliquoi (vesetz veni manhac ;-) )

Cquela conselhi melhor los dos melhors d'acòs que fagut metalliquoi ( inspirar Apocalyptica e fotre defòra Mutaine que fondet megadeth)


:

Cedric

OstauPM a écrit:

E lo Dalfin que ne'n penses ? Perqué per ieu es bessai lo grope occitan actuau que lo mai m'agrada. E quora escoti de gropes coma lei dropkicks Murphys e lo succés que pòdon aver en America (emé lei bodegas e tot aquò hè), ai pas l'impressien que lo Dalfin siegue fòra subjecte. Au contrari, serián mesme en avança sus d'aqueu ponch.
Après, es coma tot, fau un pauc de tot. Mai, justament, a rapòrt de la preséncia efectiva de l'occitan dins la vida vidanta, la qualitat e la diversitat de sa musica es dei bèlas.
E, coma l'as dich, es una questien de gost.

Vertat es que Lou Dalfin an un nivèu cèrte (emai siguèsse pas ma cama habituala), mai que si pou esplicar de per la situacien occitana dau caire d'Itàlia. La mèscla elements 'tradicionaus' e elements 'modèrnas' fonciona per elei, ja premièr bòrd que son bòns dins lei doei domènis, mai tanbèn perque an usatgi rapòrt a la lenga e a la tradicien que'es pas lo mesme qu'en cò nòstre (Mi ramènti convèrsas emé colègas d'Italia occitana a n'aquesto subjècte). Aqui la cabreta vò la vièla an perduts son costat naturau e lei musicians si vòlon tròp embarrar dins un estile (sia rock, sia trad), per aquò vira pas bèn e sembla pas coerent. Es un travalh me pensi de cultura musicala mai que de tolerància. Quand diéu que basta d'enclure un samplaire sus l'empont per dintrar dins lo sègle XX, parli d'un problèma pròpriament francò-francés.

Yellow a écrit:

OstauPM a écrit:

E lo Dalfin que ne'n penses ? Perqué per ieu es bessai lo grope occitan actuau que lo mai m'agrada. E quora escoti de gropes coma lei dropkicks Murphys e lo succés que pòdon aver en America (emé lei bodegas e tot aquò hè), ai pas l'impressien que lo Dalfin siegue fòra subjecte. Au contrari, serián mesme en avança sus d'aqueu ponch.
Après, es coma tot, fau un pauc de tot. Mai, justament, a rapòrt de la preséncia efectiva de l'occitan dins la vida vidanta, la qualitat e la diversitat de sa musica es dei bèlas.
E, coma l'as dich, es una questien de gost.

Vertat es que Lou Dalfin an un nivèu cèrte (emai siguèsse pas ma cama habituala), mai que si pou esplicar de per la situacien occitana dau caire d'Itàlia. La mèscla elements 'tradicionaus' e elements 'modèrnas' fonciona per elei, ja premièr bòrd que son bòns dins lei doei domènis, mai tanbèn perque an usatgi rapòrt a la lenga e a la tradicien que'es pas lo mesme qu'en cò nòstre (Mi ramènti convèrsas emé colègas d'Italia occitana a n'aquesto subjècte). Aqui la cabreta vò la vièla an perduts son costat naturau e lei musicians si vòlon tròp embarrar dins un estile (sia rock, sia trad), per aquò vira pas bèn e sembla pas coerent. Es un travalh me pensi de cultura musicala mai que de tolerància. Quand diéu que basta d'enclure un samplaire sus l'empont per dintrar dins lo sègle XX, parli d'un problèma pròpriament francò-francés.

Compreni ton pensament. D'efiech, la subremultiplicacien d'uneis estiles de musica (trad balèti ò polifonia per exemple) acomença de virar au que que siegue. Ai la marrida impressien que basta de tocar un pauc de pandeiro ò de cantejar en occitan (sempre lei memei cançons d'alhors) per si creire un grope de musica occitana. L'a pus ges de creacien ò de cavas originalas. Degun fa un trabalh d'escritura per exemple, çò que fa que lo repertòri comença seriosament de virar en redond. Mi diràs qu'es normau que l'ague pas de trabalh d'escritura, bòrd qu'aquelei gents soventei-fes non sabon parlar l'occitan ò non sabon manco de qu'es l'occitan ò la cultura occitana(n'ai agut rescontrat).
Bah, es coma totei lei mòdas, lei melhors demoraràn e leis autreis s'escafaràn pauc a cha pauc...La seleccien naturala qué ! Lo Darwinisme aplicat a la cultura occitana.

OstauPM a écrit:

Compreni ton pensament. D'efiech, la
subremultiplicacien d'uneis estiles de musica (trad balèti ò polifonia
per exemple) acomença de virar au que que siegue. Ai la marrida
impressien que basta de tocar un pauc de pandeiro ò de cantejar en
occitan (sempre lei memei cançons d'alhors) per si creire un grope de
musica occitana. L'a pus ges de creacien ò de cavas originalas. Degun
fa un trabalh d'escritura per exemple, çò que fa que lo repertòri
comença seriosament de virar en redond. Mi diràs qu'es normau que
l'ague pas de trabalh d'escritura, bòrd qu'aquelei gents soventei-fes
non sabon parlar l'occitan ò non sabon manco de qu'es l'occitan ò la
cultura occitana(n'ai agut rescontrat).
Bah, es coma totei lei
mòdas, lei melhors demoraràn e leis autreis s'escafaràn pauc a cha
pauc...La seleccien naturala qué ! Lo Darwinisme aplicat a la cultura
occitana.

Diés comprèner mon pensament, fas melhor, partejam eisatament lo mesme! Bensai la debuta d'una granda istoria d'amor???

Yellow a écrit:

OstauPM a écrit:

Compreni ton pensament. D'efiech, la
subremultiplicacien d'uneis estiles de musica (trad balèti ò polifonia
per exemple) acomença de virar au que que siegue. Ai la marrida
impressien que basta de tocar un pauc de pandeiro ò de cantejar en
occitan (sempre lei memei cançons d'alhors) per si creire un grope de
musica occitana. L'a pus ges de creacien ò de cavas originalas. Degun
fa un trabalh d'escritura per exemple, çò que fa que lo repertòri
comença seriosament de virar en redond. Mi diràs qu'es normau que
l'ague pas de trabalh d'escritura, bòrd qu'aquelei gents soventei-fes
non sabon parlar l'occitan ò non sabon manco de qu'es l'occitan ò la
cultura occitana(n'ai agut rescontrat).
Bah, es coma totei lei
mòdas, lei melhors demoraràn e leis autreis s'escafaràn pauc a cha
pauc...La seleccien naturala qué ! Lo Darwinisme aplicat a la cultura
occitana.

Diés comprèner mon pensament, fas melhor, partejam eisatament lo mesme! Bensai la debuta d'una granda istoria d'amor???

Caspi ! Creses a -de-bòn ? Perqué pas arremarca, mi semblava qu'Occitània mancava de representant dau Gai Saber...

M.C.

OstauPM a écrit:

Yellow a écrit:

OstauPM a écrit:

Compreni ton pensament. D'efiech, la
subremultiplicacien d'uneis estiles de musica (trad balèti ò polifonia
per exemple) acomença de virar au que que siegue. Ai la marrida
impressien que basta de tocar un pauc de pandeiro ò de cantejar en
occitan (sempre lei memei cançons d'alhors) per si creire un grope de
musica occitana. L'a pus ges de creacien ò de cavas originalas. Degun
fa un trabalh d'escritura per exemple, çò que fa que lo repertòri
comença seriosament de virar en redond. Mi diràs qu'es normau que
l'ague pas de trabalh d'escritura, bòrd qu'aquelei gents soventei-fes
non sabon parlar l'occitan ò non sabon manco de qu'es l'occitan ò la
cultura occitana(n'ai agut rescontrat).
Bah, es coma totei lei
mòdas, lei melhors demoraràn e leis autreis s'escafaràn pauc a cha
pauc...La seleccien naturala qué ! Lo Darwinisme aplicat a la cultura
occitana.

Diés comprèner mon pensament, fas melhor, partejam eisatament lo mesme! Bensai la debuta d'una granda istoria d'amor???

Caspi ! Creses a -de-bòn ? Perqué pas arremarca, mi semblava qu'Occitània mancava de representant dau Gai Saber...

M.C.

Trobi pas ièu...