Ressaire

Vaqui un mail que reçaupèri ier de ser:

Nòstre ancian president , amic e referéncia, Jaume Ressaire, ven de
difuntar. Es un malastre dels grands pel PNO e per Occitània e pensam
totes a sa femna Eva, a sas filhas, e sa familha. L'enterrament civil se
farà dijòus que ven 10 de junh a 3 oras del vespre al cementèri de
Banhòus de Céza (Gard). Ni flors, ni coronas. Serà seguit d'un veire de
l'amistat al local del P.N.O de Banhòus.
Seriá ben que los que pòdon venguèssen per onorar la memòria de Jaume.

Joan-Pèire Alari, vice-president

Eri en ren d'acòrdi em'èu, mai era simpatic, Rest In Peace my nigga.

Lo Jaume èra un dels creators del PNO ambe Fontan e un pauc Ben. Es un òme que fasquèt de preson per aver ajudat de monde per que non fasquèsson la guèrra en Argeria. Jaume Ressaire participèt a l'espelida d'un occitanisme politic. "D'occitanistas de tria" d'aquel temps (Lafont per exemple ...) rebutavan l'idèa que posquèsse existir un occitanisme politic. Lo Comitat Occitan d'Estudis e d'Accions (COEA) nasquèt mercés a Lafont pr'amor que lo PNO sostenguèt los carbonièrs de la Sala l'ivèrn de 1961. Lo PNO tarrabustava l'occitanisme cultural d'aquel temps. Pel primièr còp e pr'amor de la luta dels carbonièrs de la Sala, l'occitanisme s'interessèt a quicòm mai qu'als trobadors o a la literatura contemporanèa.
Lo Jaume Ressaire èra estat librari occitan (me pensi a Banhòu) e acabèt coma abelhaire.
Jo tanpauc, èri pas tostemps d'acòrdi ambe son vejaire, èra qualqu'un de pro dobèrt pr'aquò. M'aviá balhat de numèros dels ancians del Lugarn (ont lo quite Claudi Sicre signava qualques articles!), qualques libre de tria e autras revistas o jornal que parlavan del PNO. Èra un òme plan brave. RIP a tu.

Òc-es, tot membre dau PNO qu'era, i avia totjorn mejan de discutir coma se, e pòde dire qu'i coneissia quauquarren a l'istòria de l'Occitania (n'en balhava daus cors a l'Escòla Occitana d'Estiu), e quo podia esser agradiu de n'en parlar amassa, quitament se chabava totjorn per me botar Lo Lugarn entre las mans (e que refusava a chasque còp, mai o mens bravament...)...

RIP per Ressaire,

mas pas per lo PNO

Lo tipe èra ubert e simpatic. Ua pensada per eth.

Veni d'aprene aquela novèla de las tristas. Jaume Ressaire èra un dels fondadors del P.N.O e èra qualqu'un amb qual aviái plaser de parlar mai s'èri sovent pas d'acòrdi amb el e mai repoteguèri contra d'unas publicacions que faguèt (article sus la mòrt de Joan Loís Lin en autre). Coma dison totes èra una persona dobèrta, simpatica e que se batèt amb conviccions per Occitània.

Un salut a sa memòria.

Mai que l'òme d'un partit, es quauqu'un qu'a consacrat sa vida tota a nòstre país emb seis ideaus, quauqu'un emb cu ieu atot aimavi charrar, mai es ti necite de si justificar s'eriam d'acòrdi emb eu ò pas, coma emb tant de monde emb cu parlam cada jorn.

Adieu l'òme.