Bilanç de la manif de LIBERTAT: a quan l'òc lenga oficiau ?

“Per quan l’oficializacion de l’occitan ?”
Aquesta question, n’èm pas solets a la nos pausar, mantun mèdia
regionau se’n hasèn la una l’endoman de la manifestacion de Carcassona
deu 24 d’octobre.
Pe’u tresau còp en quate ans, lo pòble occitan a devarat per las
carrèiras per defénder sons drets lingüistics : 10 000 a Carcassona en
2005, 20 000 a Besièrs en 2007, mei de 20 000 a Carcassona en 2009. Aqueras chifras demòstran clarament que la problematica occitana existís reaument.
Per aqueths rendetz-vos hestius e politics, las reïvindicacions son
multiplas : una plaça digna e perenna de l’occitan dens los mediàs, un
desvolopament de l’ensenhament de la lenga, atau comsa preséncia dens
la vita publica. A maugrat d’aquò, la plaça de l’occitan dens los
mèdias es tostemps febla e aleatòria, las òras de cors d’occitan son
victimas de restriccions budgetàrias, çò qui va au contre de la demanda
creishenta.
Despuish numerosas annadas, l’esquèrra revolucionària d’Occitània
luta cada jorn per que lo pople occitan dont los drets elementaris son
escarnits peus Estats francés, italian e espanhòu, sia enfin libre dens
sas causidas.
Recentament creat, LIBERTAT, movement politic de l’esquèrra revolucionària d’Occitània, desfilè a Carcassona dab duas reïvindicacions majoras qui resumín la problematica occitana : “Sèm un pòble, Occitan Lenga Oficiala” e “Libertat per la lenga, per lo país !!“
Per LIBERTAT, s’ageish pas mei de se contentar de promessas de
modificacion minoras d’articles de las Constitucions estataus mes
d’obtiéner l’aplicacion de nòstes drets elementaris.
Se lo movement culturau occitan solet pòt pas vertaderament portar reïvendicacions mei pregondas, lo desbat a l’entorn de l’occitan dèu adara anar delà de la problematica de la lenga
e se dèu pausar la question de l’autonòmia politica. L’oficializacion
de l’occitan ne representa pas qu’una estapa dens l’espelida possibla
deus Occitans.
L’amenatjament deu territòri, la politica agricòla, los servicis
publics son preocupacions majoras deu nòste quotidian. Las nos devem
arrecaptar ende organizar la societat dens la quau volem víver.
L’autonomia d’Occitània per tot çò qui pertòca la vita vitanta qu’ei au dia de uei indispensabla.

Los occitans an de drets, e los haràn vàler !
Seram çò que bastiram !

LIBERTAT.

Es una bona causa tanben de pausar la question occitana d'un biais
politic amb la question sociala, de l'emplec al país de l'amenatjament
del territòri..