Accueil
L’étrange cagade d’un seul homme 13/10/2009
Otages de France et de Navarre, veaux et génisses bonsoir !
Lo sabètz o pas, en tot cas vos va diéu, à l’orée de la manif unitària per l’occitan a Carcassona, l’an agut de gents per dire que l’anirán pas. Notadament Alèssi dell’ Umbria, de Marsilha, que fèt passar una letra, relaiada e suivida per l’Ostau dau País Marselhés sus son siti www.engambi.com, L’innocence perdue de l’occitanisme.
Perqué ?
Desnoncia lo centralisme de la manif, que per lo tresen còp si farà en Lengadòc, cava afortent dins la tèsta dei gents que l’occitan, eisista en Lengadòc sonque.
A Alèssi, e a d’autrei, l’auriá agradat que la manifestacien si fague a Pau, a Limòges vò alhors. Si pòu comprèner e pòu parèisser legitim.
A n’aquò, s’auve per respònsa dins lo coleitieu Anem Òc ! que, a despart dau dintre de la regien Languedoc-Roussillon, en termes d’occitanistas, cu es a man d’organizar una tala manif ?
E a n’aquò tanben, si pòu respòndre qu’an rason.
Un partout. Plus fòrt que Marcabrun.
D’autrei an pas compres lo messagi d’Alèssi (e per associacien d’ideias,de l’Ostau dau País Marselhés) Leis acusan, via Internet, d’estre de pichòts colhons capriciós (lo resumit es de l’Ostau mesme e mi convèn), centrats sus nombrilh de marselhés que vòudrián una manifestacien per la lenga d’Òc a Marselha per flatar son chauvinisme de marselhés pur.
A n’elei per contra, si pòu pas donar rason. A lièger e relièger la letra d’Alèssi, relaiada per l’OPM, apareís clarament qu’es pas sa pausicien. Dau naut de mon arrogància e de ma condescendància (que siáu arrogant e condescendant, savètz) li conselhi doncas, a n’estei gents, de s’anar crompar un metòde de lectura per lei nuls, li farà pas de mau.
Segond argument defendut per Alèssi per justificar son abscència a l’edicien 2009 de la manif, la presència dos ans fa, a Besièrs, de members dei Jeunesses Identitaires des Pays d’Òc. Vertat que l’èran, e que l’aguèt baston sus lo quitran besierenc. Coma un ambient de feria au jorn d’una manif festiva. Regretable. Triste.
Suita a n’aquò, lo messagi passèt dins l’eleit occitanista ( e dins lei medias en lenga occitana, implicats a son biais dins Anèm Òc !), de ne pas parlar, per fin que de pas entachar l’eimagi public de la manif.
E es aquò que li pausa lo plus grand problèma, a Alèssi, a l’Ostau, e a d’autrei personas que prenguèran pas de pausicien publica.
Certas, èran 15 fascistas, l’Ostau va ditz. Certas, lo baston passèt inaperçauput dins lo cortègi de 20.000 personas. E alòrs ? Empacha pas de va desnonciar ! Mai lo mòt èra passat. La consinha. Silenci. Silenci radio, mesme.
Alèssi dell’ Umbria accusa Anem Òc !, non pas d’aguer caucionnada la presència dei JIDOC a la manif, mai de l’aguer tolerada. Leis accusa de complaisança em’ elei. L’Ostau dirà aprèp qu’èra pas l’error d’una persona sonque. Aquí, van un pauc luenh bensai.
Per ieu, e au regach de l’istòria, l’a qu’una persona d’incriminar. La persona que lei veguèt arribar, puèi lei laissèt dintrar dins lo cortègi, au nom de la diversitat politica.
Lo responsable dau servici d’òrdre de la manifestacien, qu’agiguèt en tota conoissènça dei cavas, anarái perqué pas fins qu’a dire en tota consciència personala.
Lei JIDOC son pas de rigòlòs, si saup, e si dèvan pas trobar sa plaça dins un cortègi que defend l’encontrari de sei valors pudibondas. La questien occitana globala, tala que defenduda per Anèm Òc !, es de destriar dei conceptes regionalistas, nacionalistas francés avans qu’occitans (malautiá ailàs correnta dins lo mitan), e tanben e subretot xenofòbes, que pòrtan lei Jeunesses Identitaires des Pays d’Oc.
Mon costat teatrau, commisserant, arrogant si volètz, e perqué pas provençau en darrièr luèc (allons-y gaiement !), (rayez la mention inutile) toei mesclats bensai, mi possan a dire aquí qu’ « accusi », ièu, un òme sonque, d’aguer daissats far lei JIDOC au 17 de març de 2007. Poiriáu, aquí, vos va dire, mai es plus marrant de vos daissar cercar dins vòstrei sovenirs.
E aquò va diéu en mon nom pròpri, tant coma en ma qualitat de jornalista.
Tot aquò dich fàcia a l’amplor (pas forçadament deguda) que pren « l’étrange cagade d’Alèssi dell’ Umbria », ansín que va ditz estranhament (aquò escrich en gras,italique e souligné) Maria-Joana Verny.
Aquò dich, que faliá que sigue dich, e en esperent lo procés en difamacien que mi mancarà pas de far esto òme, m’en tòrni aquí a mon penthouse.
Otages de France et de Navarre, veaux et génisses bonsoir !
Lo sabètz o pas, en tot cas vos va diéu, à l’orée de la manif unitària per l’occitan a Carcassona, l’an agut de gents per dire que l’anirán pas. Notadament Alèssi dell’ Umbria, de Marsilha, que fèt passar una letra, relaiada e suivida per l’Ostau dau País Marselhés sus son siti www.engambi.com, L’innocence perdue de l’occitanisme.
Perqué ?
Desnoncia lo centralisme de la manif, que per lo tresen còp si farà en Lengadòc, cava afortent dins la tèsta dei gents que l’occitan, eisista en Lengadòc sonque.
A Alèssi, e a d’autrei, l’auriá agradat que la manifestacien si fague a Pau, a Limòges vò alhors. Si pòu comprèner e pòu parèisser legitim.
A n’aquò, s’auve per respònsa dins lo coleitieu Anem Òc ! que, a despart dau dintre de la regien Languedoc-Roussillon, en termes d’occitanistas, cu es a man d’organizar una tala manif ?
E a n’aquò tanben, si pòu respòndre qu’an rason.
Un partout. Plus fòrt que Marcabrun.
D’autrei an pas compres lo messagi d’Alèssi (e per associacien d’ideias,de l’Ostau dau País Marselhés) Leis acusan, via Internet, d’estre de pichòts colhons capriciós (lo resumit es de l’Ostau mesme e mi convèn), centrats sus nombrilh de marselhés que vòudrián una manifestacien per la lenga d’Òc a Marselha per flatar son chauvinisme de marselhés pur.
A n’elei per contra, si pòu pas donar rason. A lièger e relièger la letra d’Alèssi, relaiada per l’OPM, apareís clarament qu’es pas sa pausicien. Dau naut de mon arrogància e de ma condescendància (que siáu arrogant e condescendant, savètz) li conselhi doncas, a n’estei gents, de s’anar crompar un metòde de lectura per lei nuls, li farà pas de mau.
Segond argument defendut per Alèssi per justificar son abscència a l’edicien 2009 de la manif, la presència dos ans fa, a Besièrs, de members dei Jeunesses Identitaires des Pays d’Òc. Vertat que l’èran, e que l’aguèt baston sus lo quitran besierenc. Coma un ambient de feria au jorn d’una manif festiva. Regretable. Triste.
Suita a n’aquò, lo messagi passèt dins l’eleit occitanista ( e dins lei medias en lenga occitana, implicats a son biais dins Anèm Òc !), de ne pas parlar, per fin que de pas entachar l’eimagi public de la manif.
E es aquò que li pausa lo plus grand problèma, a Alèssi, a l’Ostau, e a d’autrei personas que prenguèran pas de pausicien publica.
Certas, èran 15 fascistas, l’Ostau va ditz. Certas, lo baston passèt inaperçauput dins lo cortègi de 20.000 personas. E alòrs ? Empacha pas de va desnonciar ! Mai lo mòt èra passat. La consinha. Silenci. Silenci radio, mesme.
Alèssi dell’ Umbria accusa Anem Òc !, non pas d’aguer caucionnada la presència dei JIDOC a la manif, mai de l’aguer tolerada. Leis accusa de complaisança em’ elei. L’Ostau dirà aprèp qu’èra pas l’error d’una persona sonque. Aquí, van un pauc luenh bensai.
Per ieu, e au regach de l’istòria, l’a qu’una persona d’incriminar. La persona que lei veguèt arribar, puèi lei laissèt dintrar dins lo cortègi, au nom de la diversitat politica.
Lo responsable dau servici d’òrdre de la manifestacien, qu’agiguèt en tota conoissènça dei cavas, anarái perqué pas fins qu’a dire en tota consciència personala.
Lei JIDOC son pas de rigòlòs, si saup, e si dèvan pas trobar sa plaça dins un cortègi que defend l’encontrari de sei valors pudibondas. La questien occitana globala, tala que defenduda per Anèm Òc !, es de destriar dei conceptes regionalistas, nacionalistas francés avans qu’occitans (malautiá ailàs correnta dins lo mitan), e tanben e subretot xenofòbes, que pòrtan lei Jeunesses Identitaires des Pays d’Oc.
Mon costat teatrau, commisserant, arrogant si volètz, e perqué pas provençau en darrièr luèc (allons-y gaiement !), (rayez la mention inutile) toei mesclats bensai, mi possan a dire aquí qu’ « accusi », ièu, un òme sonque, d’aguer daissats far lei JIDOC au 17 de març de 2007. Poiriáu, aquí, vos va dire, mai es plus marrant de vos daissar cercar dins vòstrei sovenirs.
E aquò va diéu en mon nom pròpri, tant coma en ma qualitat de jornalista.
Tot aquò dich fàcia a l’amplor (pas forçadament deguda) que pren « l’étrange cagade d’Alèssi dell’ Umbria », ansín que va ditz estranhament (aquò escrich en gras,italique e souligné) Maria-Joana Verny.
Aquò dich, que faliá que sigue dich, e en esperent lo procés en difamacien que mi mancarà pas de far esto òme, m’en tòrni aquí a mon penthouse.
Dernière édition par Alh Òli le Mar 13 Oct 2009 - 17:27, édité 1 fois